ขายเท่าไหร่ได้กี่ไร่แล้วน่ออ้อย
ได้กี่ร้อย กี่พันแล้วเธอจ๋า..
ใยคนขายถึงหน้าเศร้า เหงาอุรา
ดูหน้าก็หวานย้อยเหมือนอ้อยเธอ..
ปล...หมานบ่น่อ ขายอ้อย 555+
นั่งขายอ้อย คอยน้องนาง อยู่กลางนา
จวนเวลา สนธยา มาเยือนแล้ว
คอยอยู่นาน ไม่เห็นมีวี่แวว
หรือลืมแล้ว รักหนเก่า เราสองเคยเคียง
จ้าจากไกล ลาลับ จากท้องทุ่ง
เข้าหมายมุ่ง สู่เมืองฟ้า พาใจหาย
ใจพี่นี้ แสนร้าว เหน็บหนาวกาย
เหลือทิ้งไว้ เพียงซากอ้อย รอยเศร้าตรม
ต่อจากนี้ คงมี แค่เพียงเรา
นั่งหงอยเหงา คิดถึงคราว รักไม่ขม
ดวงใจจาก ถูกพราก ร้าวระบม
แสนขื่นขม ด้วยเจ้ากลอย คอยห่างกัน
จึงเฝ้าคอย ตั้งจิต อธิษฐาน
ความร้าวราน โปรดผันผ่าน จากใจฉัน
หากว่าฟ้า ปราณี ดวงชีวัน
โปรดให้ฉัน ได้รักนั้น คืนกลับมา
ขายเท่าไหร่ได้กี่ไร่แล้วน่ออ้อย
ได้กี่ร้อย กี่พันแล้วเธอจ๋า..
ใยคนขายถึงหน้าเศร้า เหงาอุรา
ดูหน้าก็หวานย้อยเหมือนอ้อยเธอ..
ปล...หมานบ่น่อ ขายอ้อย 555+
เห็นซากอ้อย กับรอยร้าว ที่เขาทิ้ง
ใจแสนยิ่ง ห่วงหา สุดโศกศัลย์
รักจากไกล ไม่เหลือไว้ ให้จาบัลย์
ใจสุขสันต์ วันเก่ามี นี้มลาย
กับเยื่อใย ที่หยิบยื่น คืนตอบให้
ทั้งหัวใจ สุขสม ระทมหาย
หากว่ารัก จักไม่ต้อง หมองใจกาย
คงสุขคล้าย ดั่งโลกนี้ มีเพียงเรา
จึงวอนฟ้า โปรดเมตตา ให้มาเห็น
ความในใจ ไม่ซ่อนเร้น เช่นหลบหนี
รักที่ให้ มามอบไว้ ให้คนดี
ไม่ได้หมาย ให้รักนี้ มีกลับมา
++++++++++++++++
นั่งขายอ้อย เหงาหงอยไหม ใจอยากถาม
ขอมาตาม ซื้อซักนิด คิดเท่าไหร่
อยากจะเหมา เอาให้หมด งดขายใคร
เธอว่างัย ให้รีบตอบ มอบอ้อยมา
::) ::)
ขอให้ฟ้าเห็นใจใครคนนี้
ส่งคนดีที่น่ารักภักดีให้
ใครก้อตามอย่าเพิ่งทำให้เสียใจ
รับรักไว้อย่าปล่อยให้ใจเดียวดาย
ได้แต่วอนอ้อนฟ้าให้มาช่วยใครอื่น
ใจอยากยื่นความดีไม่หนีหาย
ขอใครนั้นประสพพบเนื้อคู่กาย
ใครใดตั้งใจหมายขอให้ได้ดั่งใจปอง
ซากอ้อย แห้งเหือดไร้ยอดปลายเขียวชะอุ่ม
ลมหนาวพัดผ่าน หมดเสียงใบออ้ยปลิวกระทบลม
จะรอวันแตกหน่อ ก้อคงนาน รอคนมาปลูก
เหมือนเรา รักที่ลอยลม เชื่อหลงคําหลงลมปากชอกชํ้าใจ
คนขายอ้อย คอยเก้อ ชะเง้อหา
เจ้าแก้วตา เคยอยู่เคียง เพียงเราสอง
เธอจากไกล ไปลับ ไม่กลับมอง
ทิ้งให้ท้อง ทุ่งนา เรียกหาเธอ
หากไปดี มีสุขใจ ให้ลืมฉัน
ลืมว่าเรา เคยมีกัน ร่วมฝันไฝ่
ดวงใจนี้ แม้จะเจ็บ สักเพียงใด
จะเก็บไว้ ไม่ให้ใคร เห็นน้ำตา
หากวันใด แก้วตา ต้องร้องไห้
หากมีใคร ทำเจ้าช้ำ น้ำนองหน้า
ใจพี่นี้ ขออาสา ซับน้ำตา
โปรดรู้ว่า คนขายอ้อย ........ยังคอยนาง
เพียงคนหนึ่ง ในโลก โศกใบนี้
คนหนึ่งที่ เคยเหงา เศร้าเสมอ
จนวันนี้ วันที่ ได้พบเจอ
เธอเสนอ มุมมองใหม่ ให้ใฝ่ปอง
รอยยิ้มแต่ง มุมโศก ให้โลกสวย
แต้มยิ้มด้วย ความหวัง ของเราสอง
อุ่นอ้อมแขน แทนห่วงใย คอยประคอง
เก็บเกี่ยวกอง ฝันฝาก ฟากฟ้าไกล
ที่มุมหวาน มุมใหม่ โลกใบนี้
จะแต้มสี วาดฝัน ไม่หวั่นไหว
วาดดอกไม้ แซมผล บนกิ่งใบ
วาดร่มไทร ม้าไม้ ไว้คอยเธอ...
วันเคลื่อน เดือนคล้อย ปีคอยผ่าน
ที่มุมหวาน จะมีฉัน มั่นเสมอ
คอยเธอถัก สะพานรุ้ง มุ่งพบเจอ
จะไม่เผลอ ทิ้งฝันค้าง ร้างแรมไกล
อยากจะมี เธอทุกครั้ง ยามเงียบเหงา
อยากจะมี เธอเป็นเงา ทุกแห่งหน
อยากจะมี เธอข้างกาย ยามร้อนรน
อยากจะมี เพียงสักคน คอยปลอบใจ
แต่ไม่มี เธอสักครั้ง ยามเงียบเหงา
แต่ไม่มี เธอแม้เงา เศร้าหวั่นไหว
แต่ไม่มี เธอข้างกาย ยามทุกข์ใจ
แต่ไม่มี เหลือสิ่งใด ให้กลับมา
คงมีเพียง ความรัก ยังคงมั่น
คงมีเพียง ความฝัน ความห่วงหา
คงมีเพียง ภาพของเธอ เดินจากลา
คงมีเพียง หยดน้ำตา เต็มหัวใจ
แต่ยังมี ชีวิต ที่เหลืออยู่
เตือนให้รู้ สึกตัว อย่าหลงใหล
บอกตัวเอง เธอจากไป ไกลแสนไกล
เรายังมี หนทางใหม่ ให้เลือกเดิน
หนึ่งเวลา ที่พา เธอมาพบ
หนึ่งวินาที ต้องจบ ไร้ความหมาย
หนึ่งน้ำคำ พลั้งพลาด ช้ำใจกาย
หนึ่งในใจ ไม่สาย ขอคืนดี
หนึ่งในร้อย ผ่านไป อาจไม่คิด
หนึ่งในล้าน อาจติด คิดสับสน
หนึ่งในโลก โบกมือ อำลาชนม์
หนึ่งใจคน ล้านอย่าง ให้เป็นไป
หนึ่งนาที ตรงนี้ ขอจงพัก
หนึ่งชั่วโมง ฟูมฟัก ให้จิตฟื้น
หนึ่งวันนี้ ขอให้ ได้เธอคืน
กลับสดชื่น ตื่นฝันร้าย ....ภาวนา
เช้าวันใหม่..ทำจิตใจให้เข้มแข็ง
ต่อไปนี้เราต้องแกร่ง..อย่ายอมแบ่งใจให้ใคร
เคยเจ็บมาหลายครั้ง
ความรักพังไปแล้วเท่าไหร่
ไม่อยากจำเหตุการณ์ร้ายๆ
...ให้มันผ่านไปกับเช้าวันใหม่ ก็พอ
""""""""""""""""แต่งกลอนไม่เพราะแต่อยากให้กำลังใจทุกคนที่กำลังท้อ'''''''''''''''''''''''''''''''''