เศร้าใจ

[สาวชุมแพ]

ฉันเป็นเพียงตะเกียงน้ำมัน..ไม่ว่าเธอจะว่างฉันไว้ตรงไหน
แคปลายเท้าเบื้องล่างหรือกลางใจ ..ก็จะสาดแสงไปไม่เปลี่ยนแปลง
แม้เจ็บปวดเพียงใดจะไม่หวั่น..เติมน้ำตาแทนวันน้ำมันแห้ง
ถึงริบหรี่ร้าวรอนหรืออ่อนแรง..ก็ไม่หมดสงแห่งรักเลยสักครา

[ดอกสเลเต]

พอแล้วรักนี้ที่ขอ
ด้วยท้อยามใครเป็นอื่น
รักให้ด้วยใจใฝ่คืน
ไม่ขอหยัดยืนเคียงกาย
เสียใจยิ่งนักรักษา
ต้องช้ำเยี่ยวยากว่าหาย
ได้แผลชีวิตมากมาย
ไม่ขอทักทายอีกเลย
เมื่อรู้รสรักปักช้ำ
ระกำยิ่งกว่าเฉลย
พอทีมิมีคุ้นเคย
ยอมเป็นจำเลยจำเป็น
แค่ครั้งเดียวผ่านนานเหลือ
ไม่เผื่อให้ใครได้เห็น
ครั้นสองไม่ต้องมาเน้น
ไม่ขอเป็นเช่นดั่งเดิม

[สายธารแห่งกาลเวลา]

ลบรอยเหงาทิ้งเศร้าแต่หนหลัง
แม้จะชังปวดร้าวสักเพียงไหน
ลบทุกวันลบเข้าไปอย่าเก็บไว้
เผื่อรอยไข้ในใจจะเบาบาง

ลาตะวันสีหมองไม่สดใส
จะไปไกลไม่รอกับอ้างว้าง
จะลืมทางที่บ่มทุกข์ที่คยคว้าง
จะปลดวางเงาเหงาแล้วผ่านไป

[ศรีสะท้าน]

@ เศร้าใจใยหนอที่รัก ฝืนหักห่วงห้ามใยตามเขา
เจ็บหนักสุดช้ำคือเรา มีใครเขาแลเห็นบ้างอย่างที่เป็น ฯฯฯ