พุ้นแล้วเพิ่น แจแม่นเพิ่น คัก จอนฟอนกะดาย
..เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า..
ภาพเธอมิเคยเลือนพร่าจากใจ
้เธอจากไปแล้ว จากไปตั้งไกล
![]()
ทิ้งร่องรอยความหลังไว้กับฉันลำพัง
![]()
![]()
![]()
![]()
...คนใต้ฟ้าสะอึกสะอื้น
![]()
![]()
![]()
แม้ยามดึกดื่น ยังคงกล้ำกลืนกับความผิดหวัง
![]()
![]()
เจ็บปวดแทบขาดใจ คนดีทำร้ายหัวใจฉันพัง
![]()
![]()
ร่ำไห้ผิดหวัง บ้าคลั่งเหมือนตายทั้งเป็น ี.
![]()
จาก...จอนฟอนน้อย คอยรัก..![]()
![]()
![]()
พุ้นแล้วเพิ่น แจแม่นเพิ่น คัก จอนฟอนกะดาย
กะยั๊งว๊าคนอารมณ์สุนทรีย์เนาะ สิย๊าวกลอนเหมิดคืนล่ะมื่อนี่ อิๆๆ ม่วนบ่กระทู้ต้นฉบับโดยคุณ +♪มือพิณสายฟ้า+
มองท้องฟ้าเวิ้งว้างที่ว่างเปล่า
น้ำตาแห่งความเศร้า เข้ามาหา
บอกกับใจอย่าได้เสียน้ำตา
ลุกขึ้นมายิ้มสู้ความเป็นจริง...
วันนี้..ใจเหงา
มีเพียงเงาของใครคนหนึ่งกับน้ำใส..ใส
ได้แค่เพียงเก็บภาพเธอเอาไว้ภายในใจ
ไม่มีใคร ฉันยังมีตัวฉันเอง ...
โอ้ เอื้อยแม็ก ม่วนเนาะ
อิอิ เด๋วเขียนอะไรอีกนิดนึงก่อน พรุ่งนี้จะเอาลง
เดี๋ยวจะรอเด้อ เดี๋ยวจอนฟอน ร่ายต่อก่อน
....เมฆลอยเกลื่อนตา
ดาวสดใสเจิดจ้าทั่วแผ่นฟ้า
ดวงตาคนหม่น กำลังเริ่มเลือนพร่า
เหตุเพียงเพราะ มีหยดน้ำตา มาบดบัง
![]()
ห้ามใจมิให้คิดอย่างไรไหว
สักกี่นานแค่ไหน ก็ไม่อาจลืมความหลัง
รักหมดใจ ที่เคยให้เธอไป แต่ไม่จีรัง
แต่ก็ยังดื้อด้านดึงดัน จับเจ่ากับเงาของเธอ
![]()
ค่ำคืนนี้ ดวงดาวหม่น
ต่อมน้ำตาของคนเจ็บปวดเริ่มสั่นไหว
คิดถึงเธออีกแล้ว คิดถึงจับใจ
ห้ามน้ำตาไม่ให้ไหล แต่ไม่อาจฝืนใจสั่งการ![]()
จาก..จอนฟอนน้อยคนเดิม อิๆๆ![]()
ม้วนเนาะ เอื้อยแม็กกี้ กับ สาวจอนฟอนนิ...เขียนกลอนม้วนได่เนี่ย...