เห็นน้องดิวศ์..นั่งเหงา..ในป่ากว้าง
ริมข้างทาง..บนมอไซด์..รอใครหนอ
หรือคอยใคร..ออดอ้อน..ตั้งตารอ
อย่าพึ่งท้อ..คงไม่นาน..คนผ่านเจอ
อยากแปลงเป็น..ภมร..บินชิดซ้อน
แม่งามงอน..บุปผาไพร..ใจห่วงหา
แต่ก็กลัว..มวลหมู่..ภูมรา
เลยมิกล้า..จึงได้แต่..เฝ้าแลมอง
:-*
Bookmarks