ฮ่าๆๆๆ....แนวเป็นช่องเป็นฮูเนี่ย..ถนัดคักข่อย....
สิโม้ให้ฟังเด้อ....
จากการค้นคว้าเถิงที่มาของคำว่าลอดช่องสิงคโปร์ สมัยก่อนเจ้าของร้านขายลอดช่องแห่งแรกของประเทศไทย บอกว่า บริเวณที่ตั้งของร้านเป็นทางเข้าโรงหนังชื่อสิงคโปร์ เวลาคนที่มารอถ่าเบิ่งหนัง หรือเบิ่งหนังจบแล้วก็จะแวะมากินลอดช่องที่หน้าโรงหนังสิงคโปร์ก่อน จากลอดช่องหน้าโรงหนังสิงคโปร์ ประโยคยาวๆ พูดกันไปมาก็ตัดทอนเหลือแค่ลอดช่องสิงคโปร์ แม้ว่าในเวลาต่อมาโรงหนังสิงคโปร์จะได้รับการเปลี่ยนชื่อเป็นเฉลิมบุรี แต่ลอดช่องก็ยังคงเป็นลอดช่องสิงคโปร์ บ่ได้เปลี่ยนเป็นลอดช่องเฉลิมบุรีแต่อย่างใด
ส่วนเหตุผลอีกประการหนึ่งที่ทำให้ลอดช่องสิงคโปร์ คงชื่อ สิงคโปร์ไว้ ผู้คิดค้นต้นตำรับบอกว่า ลอดช่องไทยใช้แป้งข้าวเจ้า แต่ลอดช่องสิงคโปร์ใช้แป้งมันสำปะหลัง ซึ่งสมัยก่อนนั้นต้องสั่งจากประเทศสิงคโปร์
"ลองถามผู้เฒ่าผู้แก่เบิ่งว่าแป้งมันสำปะหลัง เอิ้นว่าอีหยัง เขาเอิ้นว่าแป้งสิงคโปร์ นี่ผู้เฒ่าผู้แก่คนไทยเอิ้นเด้อ คนจีนเขาเอิ้น ซิหลักฮุ่ง แปลว่าสิงคโปร์"
เนื่องจากเส้นลอดช่องที่ใช้แป้งมันสำปะหลังนั้นมีความเหนียว เคี้ยวได้หนึบ เมื่อมาผสมกับน้ำกะทิสดใหม่ น้ำเชื่อมในสัดส่วนที่พอดี ประกอบกับน้ำแข็งใสเป็นเกล็ด นอกจากจะให้ความหวานชื่นใจแล้วยังเคี้ยวเส้นลอดช่องได้กรุบกรอบอีกด้วย
สรุปว่าลอดช่องสิงคโปร์ กำเนิดแท้แน่นอนที่เมืองไทย หน้าโรงหนังชื่อสิงคโปร์นี่เอง....บ่ได้มั่วเด้อ..มื่อหลังสิมาโม้เรื่องขนมจีนให้ฟัง......
Bookmarks