กว่าจะรู้ก็ต่อเมื่อ....

[สายธารแห่งกาลเวลา]

*.:｡✿~ กว่าจะรู้ก็ต่อเมื่อ . . . ~✿｡:.*


จะรู้ว่าโลกนี้ . . . มันกว้างใหญ่

ก็ต่อเมื่อเราได้ . . . ออกเดินทาง


จะรู้คุณค่าของอะไร . . . ในสักอย่าง

ก็ต่อเมื่อเราได้ . . . เสียมันไป


จะรู้ความหมาย . . . ของฟ้าหลังฝน

ก็ต่อเมื่อเราผ่านพ้น . . . มันมาได้


จะรู้ว่ายังมีเรื่อง . . . อีกมากมาย

ก็ต่อเมื่อเราเปิดใจ . . . ยอมรับมัน


จะรู้ว่าในหนังสือ . . . มีอะไร

ก็ต่อเมื่อเราได้ . . . ลองเปิดอ่าน


จะรู้เวลา . . . ของดอกไม้บาน

ก็ต่อเมื่อเราเฝ้าตาม . . . อยู่อย่างนั้น


จะรู้ว่าเสียงหัวเราะ . . . มันมีค่า

ก็ต่อเมื่อเราเสียน้ำตา . . . ในสักวัน


จะรู้ถึงความในใจ . . . ของกันและกัน

ก็ต่อเมื่อเราได้พูด . . . มันออกไป


จะรู้ว่าอะไร . . . ที่เรียกว่าคิดถึง

ก็ต่อเมื่อในความคิดคำนึง . . . มีใครสักคน


จะรู้ความหมายในคำรัก . . . สักหน

ก็ต่อเมื่อมีใครบางคน . . . ทำให้หวั่นไหว


จะรู้ว่าค่ำคืนนี้ . . . คงไม่เงียบเหงา

ก็ต่อเมื่อทุกเรื่องเล่า . . . ได้มีโอกาสบอกไป


จะรู้ว่าเป็น "เธอ" เท่านั้น ... ที่ฉันมีให้

ก็ต่อเมื่อทุกครั้ง... ที่เขียนอะไรลงไป

จะมีแต่ภาพเธอในใจ... ที่เกิดขึ้นมา