ท่ามกลางสายลมที่เหน็บหนาว
เหมือน....ใจยังปวดร้าว...หนาวหนักหนา
เหมือน..ดั่งเคย..แม้วันล่วงเลยด้วยเวลา
ใจยังปรารถนา....หาไออุ่น...เป็นทุนใจ
ท่ามกลางละอองหมอก
ดั่งใจเจ็บช้ำชอก....จะร้องไห้
มองหา....ไม่มีแม้ใคร
....ที่จะมอบอุ่นไอให้สักครา
ท่ามกลางแสงดาวที่เดียวดาย
...ทอแสงประกายละลานฟ้า
.....เงียบสงบ...ใยไม่สยบปลอบอุรา
......ถึงปล่อยให้น้ำตา....มาปลอบใจ
ท่ามกลางความเหงา...เหงา
ไม่รู้จะเอาหรือหาสิ่งไหน ไหน
คิดถึงเหลือเกิน...เธอคนไกล
ท้ามกลางความห่วงใย....คนเดียวดาย....
...ท่ามกลางสายลมหนาว
ใจร้าว...ร้าว ยิ่งหนาวและหวั่นไหว
ความเยือกเย็นเกาะกุมในหัวใจ
หนาวเพียงกายหากหัวใจกลับเย็นชา
...เคยแอบอิงไออุ่น..อุ่น
วงแขนนุ่มละมุนที่เคยอาทรห่วงหา
ยิ้มเสมอในอ้อมกอดพร้อมสบสายตา
แต่หากกลับเย็นชา....พร้อมคำกล่าวลาที่แสนทรมาน
:heart:~?*??*?~*... คื อ วั น ห นึ่ ง ที่ หั ว ใ จ....
................จ ะ ห อ บ รั ก ไ ป ซ บ อุ่ น ไ อ ดิ น... .....* ~?*??*?~:heart:
ท่ามกลางมลภาวะที่อบอวน
ท่ามกลางลมหวนที่ร้อนระอุ
ท่ามกลางบ้านหลังผุแทบจะพัง
ท่ามกลางความหลังที่ปวดร้าว
ท่ามกลางค้างคาวที่ห้อยโหนบนเพดาน
ท่ามกลางการรุกรานด้วยยุงแมลง
ท่ามกลางแสงไฟที่จุดด้วยเทียน
ท่ามกลางการวนเวียนกับข้าวน้ำปลา
ท่ามกลางความเมื่อยล้าในสังคมลวง
ท่ามกลางเมืองหลวงสวรรค์คนรวย นรกคนจน
ท่ามกลางความสับสนของคนที่สวมหัวโขนเขาหากัน
ท่ามกลางคืนและวันที่หน้าเบื่อหน่าย
โอ้ย หนีไปอยู่ท่ามกลางป่าท่จะดีไม่น้อย อิ อิ
จงเอาชนะในความยาก มิฉะนั้นความยากจะชนะท่าน
อยากมอบความอบอุ่น.........ที่ละมุนของกายใจ
อยากบอกรักเพียงใด..........ที่ร้อนในดวงกมล
อยากให้เธออิงแอบ............ที่เคยแนบสุขล้ำใน
สิ่งเดียวที่ให้ได้.................ผ้าห่มคลายความหนาวเย็น
8)
...นั่งมองคนตรงหน้า แล้วสงสาร
มองอยู่นาน หยดน้ำตาพาลจะไหล
ทำไมนะ ถึงได้เศร้าจนจับใจ
โดนใครทำร้ายหัวใจ มาหรือเธอ
...อยากจะช่วยปลอบใจ ให้หายเศร้า
ช่วยบรรเทาความเศร้า ให้จางหาย
หยดน้ำตายิ่งพร่างพรม อาบแก้มพราย
คงช่วยได้แค่นั่งมอง "เงาตัวเอง"
"รัก" และ "กำลังใจ" ฉันมีไว้เพื่อแบ่งปัน
อ้างข้อความนี้
Bookmarks