ที่รักจ๋าวางฉันลง ณ ตรงนี้
กอดฉันทีโอบฉันไว้ให้อบอุ่น
อยากจะนอนหลับตาหน้าตักคุณ
ได้ไออุ่นจากคุณคงชื่นใจ
สัญญาซิเธอจะไม่ไปไกลฉัน
เมื่อตื่นพลันฉันจะเห็นเธอชิดใกล้
อยากจะหลับจนฝันดีให้ชื่นใจ
อยู่ใกล้ใกล้นะที่รักฉันรักเธอ
หากบอกฉันนั้นสักนิดว่ารักฉัน
ทุกทุกวันอยู่กับฉันสม่ำเสมอ
ฝันของฉันคงเป็นได้ไม่เพ้อเจ้อ
สุขเสมอเพราะมีเธอตลอดกาล
ฉันจะไม่หลับใหลไร้ไออุ่น
ถ้าหากคุณไม่อยู่ใกล้ให้เรียกขาน
อยากให้เธออยู่เคียงใกล้ได้เนิ่นนาน
จวบจนกาลเช้าพรุ่งนี้ยังมีเธอ
หากว่าเธอเหนื่อยล้า
ขอจงหลับตาลงตักฉัน
จะกล่อมเธอชั่วนิรันด์
หากว่าเธอนั้นยังอ่อนล้า
หลับเถิดนะคนดีจงหลับตา
โปรดได้นิทราให้ผ่อนคลาย
หากยังสับสนวุ่นวาย
ฉันจะกล่อมใจด้วยเสียงเพลง
ขอคนดีอย่าได้หวั่นเกรง
จะกล่อมบทเพลงเพื่อนิทรา
และจะแนบส่วนกายา
ให้เธอรู้ว่าอบอุ่นใจ
แม้จะนานสักเพียงใด
อย่าได้หวั่นใจเลยนะคนดี
หลับให้เต็มอิ่มตื่นมาอีกที
บนตักฉันนี้ยังมีกายเธอ
จงเอาชนะในความยาก มิฉะนั้นความยากจะชนะท่าน
หากฉันรู้..สักนิด..ว่าเธอรักกระทู้ต้นฉบับโดยคุณ whathow
ฉันก็จัก ..มิอาจไกล..จากความฝัน
จะยืนอยู่..เคียงคู่..กันและกัน
จะมิหัน..หลังให้..ใจภักดี
ฉันสัญญา..ว่าจะรัก..เธอแนบแน่น
อย่างแน่นแฟ้น..มิเหินห่าง..หลบไกลหนี
ให้หนุนตัก..แทนหมอน..นะคนดี..
เลิกงอนซี..ฉันยังอยู่..เคียงคู่คุณ
:-*
อยู่แห่งไหน..ใต้ฟากฟ้า..สุธาธาร
เพียรน้อมจิต..อธิษฐาน..บุญกาลก่อน
ปาฏิหาริย์..ประสานเกื้อ..เอื้ออาวรณ์
คลื่นแสงแห่ง..ความอาทร..ย้อนนำพา
ใต้ร่มเงา..เมฆเบาบาง..อย่างคืนนี้
เกาะกุมมือ..คนแสนดี..ที่ฝันหา
ซบกายแนบ..แอบอุ่นไอ..ให้สัญญา
แสงจันทรา..นภาฝัน..พยานใจ..
ยามนิทรา อยากมีเธอ อยู่เคียงข้าง
ไม่ขอห่าง สักนาที จะได้ใหม
ใจฉันนี้ อยากให้เธอ อยู่ไกล้ไกล้
ยามหลับใหล คงคลาย หายกังวล
จะนอนกอด ทั้งคืน ไม่ยอมปล่อย
จะเฝ้าคอย บอกรัก สักล้านหน
จะหอมแก้ม ทุกนาที ที่ได้ยล
ถึงจวบจน ฟ้าสาง ค่อยห่างกัน...............
ใคร่อุ่นไอแอบอิงนิ่มนวลเนื้อ
แต่งเติมเชื้อสายใยหัวใจฝัน
แนบสนิท..ชิดซบร่าง....เคียงข้างกัน
ทุกคืนวัน ถึงแม้ฝัน ฉันก็ยอม..........
อุปสรรคเป็นได้ทั้งบันไดให้ก้าวขึ้นไป...หรือเป็นภูผาที่ขวางกั้น...ขึ้นอยู่กับว่าจะมองมุมไหน
เพียงแต่คิด..แค่เพียงฝัน..เธอหวั่นไหว
คงเปลี่ยนไป..หากเป็นจริง..ทุกสิ่งหนอ
ถ้ารักจริง..ทำจริง..เท่านั้นพอ
ฉันจะรอ..ใจแนบชิด..อุ่นไอนวล
:-*
เฝ้ารอคอยด้วยดวงใจมั่นในรัก
ซึ้งตระหนัก..สายใยรัก...ใคร่เคล้าคลอ
เพียงหวาดหวั่น..เกรงเดียวดาย..ใต้คำรอ
จนใจฝ่อ..ท้อทุกข์ทน..ปนดายเดียว
อุปสรรคเป็นได้ทั้งบันไดให้ก้าวขึ้นไป...หรือเป็นภูผาที่ขวางกั้น...ขึ้นอยู่กับว่าจะมองมุมไหน
การรอคอย..คือการ..ท้าพิสูจน์
เพราะการพูด..ออกจากใจ..ใช่ความฝัน
จะหวาดหวั่น..กริ่งเกรง..ทำไมกัน
มินานวัน..จะหวลกลับ..รับขวัญรอ
ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป
เหมือนสายลมหนาว
คุณรู้ไหมว่าได้ทำให้
หัวใจใครปวดร้าวนักหนา
ฟ้ากว้างดูช่างอ้างว้างนัก
แต่หัวใจที่ไร้รัก..ดูอ้างว้างกว่า
เจ็บช้ำก็ได้แต่เพ้อพร่ำอยู่กับน้ำตา
คนเคยผ่านมา...
รู้บ้างไหมนะ...
ว่าทำใครให้ร้าวราน
กฎการส่งข้อความ
อ้างข้อความนี้
Bookmarks