-
~*~* อ ก หั ก ....ย้ อ น มั ก ค น ห ล่ อ ~*~*
.........ออนซอนเด.... มาออนซอนเจ้าของฮ้าย.......มาเหลือใจตัวเองคักแท้น้อ
ไปหลงมักคนรูปหล่อ.....ไปหลงรูปองค์อินทร์ฟ้า....ผุ้หล่อล้ำกั่วผู้ได๋
เบิ่งเจ้าของมาผุ้ฮ้าย....... บ่สมชายผุ้รูปหล่อ.... ยิ้มกะหวานคักกะด้อ
เว่ากะม่วนอีกซ้ำ...... น้ำใจอ้ายกะแฮ่งหลาย..... โอ เด นอ ดวงชาตาบ่สมอ้าย
บ่มีแนวสิเทียมเพิ่น..... ทางความฮู้กะขาดเขิน..... หน้ากะดำซ้ำผู้ฮ้าย
บ่สมอ้ายผุ้อยู่สูง...... อยากจับมือจูงแขนเจ้า.... เพียงคิดกะผิดหวัง
บ่มีทางสิย่างควง...... เพราะว่าชายบ่แนมน้อง..... เถิงสิคองคอยถ่า
คงสิเปล่าเดียวดาย..... ย้อนใจชายมีไผ.... อยู่ในใจเจ้าแล้ว
ชาตินี้คงบ่แคล้ว....... ได้กินแห้วจากคนหล่อ.... สิขอฮักคนผุ้ฮ้าย
เอาใจนี้ยกให้เธอ......สาแล้ววววววววว.......
...........มีบ่น๊อ...คนผุ้ฮ้ายแถวนี้แหม.........
-
เว้าพื้นความผู้ฮ้าย...กะมีแน่ตั้วหละนาง...จนได้ไปนอนนา...บ่กล้านอนในบ้าน
แนวโตคนขี้ฮ้าย...จั้งนอนนาเฝ้าไก่...ไปเล่นสาวทางใด๋...เพิ่นกะบ่อยากเว้า...ได้นอนแล้งอยู่ดาย
ไปทางใด๋เพิ่นกะตี๋ว่าผู้ฮ้าย...ข้อยโลดหน่ายโตเจ้าของ...ไผสิมองมาหมาย...ซาติโตคนบ่คือบ้าน
แต่บ่เคยขี้ค้าน...ทำนาสวนฮั้วไฮ่...นอนเลี้ยงเป็ดเลี้ยงไก่...บ่กล้าย่างเลาะบ้าน...อยากอายหน้าหมู่ผู้สาว
อันคำจานางหล้า...ถามชายผู้ฮ้ายใหญ่...ฮักอี่หลีบ่หละเจ้า...หรือมาเว้าให้ดีใจ... ซื่อ ๆ บ้อหล้าเอ้ย
-
....โอน๊อญาอ้ายเอ๊ย.....
ชายผู้ต่ำเตี้ยม้อต้อ........ดำคือตอไม้บาก
หากว่าชายมีฮักแท้....นางน้องสิอดสา....
นางบ่ขอคองคอยถ่า.........คนผู้ไคให้มาเหลียว
สิฮักชายเพียงคนเดียว...บ่ขอเกี่ยวผู้ได๋แล้ว
น้ำบ่อาบ-บ่แปรงแข่ว......นั่นล่ะแนวนางมัก
นี่ล่ะสเป็คของที่รัก.......นางมาพบพ้อแล้ว..คงบ่แคล้วเป็นอื่นกลาย....
......ตี๊เนาะ...อ้ายเนาะ...........อิอิอิ
-
ไปทางใด๋คนกะเว้า...ย่างนำทางเขากะซ่า...ว่าอ้ายคนผู้ฮ้าย...บ่หาญกล้ามักผู้ใด๋
สาวทางไกลหรือใกล้...ไผเด้น้อสิอยากเบิ่ง...เหลียวเบิ่งทรงพอม่อต้อ...สาวพ้อกะแล่นหนี...เกิดเป็นคนมันหากพอซ้ำนี้...ได้ลี้อยู่คือกบ...บ่มีไผอยากพานพบ...ย่อนว่าเป็นคนขี้ฮ้าย...ย่านหลายเด้น้องหล้า...ย่านแต่คำวาจา...นางมาเว้าพอให้ต่าง...เว้าให้คนผู้ฮ้าย...คืออ้ายอยู่บ่เป็น...ย่านแต่มาเว้าเล่น...บ่เป็นคือคำว่า...มาเว้าตั๋วพอให้บ้า...คิดนำเจ้าอยู่บ่เป็นนางเอ้ย...
-
ไผเด๊หน๊อซ่างมาเว้า...ว่าผู้ฮ่ายบ่หาญกล้ามักผู้ได๋
คันจริงใจกะซ่างถอน....บ่ออนซอนคนรูปหล่อ
เคยมักมาแล้วหนอ....ย้อนคนหล่อหลอกต้ม
สมใจแล้วกะเหล่าหนี....มาบัดนี้มาเจอพี่ว่าฮักจริง
หัวใจนางหลงคะนิง.......คิดนำชายอยากหมายเว้า
บ่หาญเอามาฝันเพ้อ.....ย่านละเมอคือแต่ก่อน
ย้อนหัวใจมันสะท้อน....ย้อนเจ็บแล้วจั่งได้จำ
Tags for this Thread
กฎการส่งข้อความ
- You may not post new threads
- You may not post replies
- You may not post attachments
- You may not edit your posts
-
กฎฟอรั่ม
อ้างข้อความนี้
