เหลือเพียงร่องรอยของความเสียใจ

[จอนฟอนน้อยขี่ดื้อ]

ค่ำคืนที่อ้างว้าง
ดวงดาวเคว้งคว้างทอแสงหม่น
ได้รับรู้ข่าวคราวของใครบางคน
หัวใจที่เคยอดทน มันแหลกลงเพราะเธอ
เศร้าอีกแล้วตอนนี้
ยังรักและคิดถึงคนดีเสมอ
จะให้อยู่อย่างไร เมื่อไร้เธอ
และฉันก็ไม่อยากเจอความร้าวรอน
ขอร้องอย่าจากฉันไป
ขาดเธอไป ฉันคงขาดใจเสียก่อน
ลืมแล้วหรือเยื่อใยที่เคยอาทร
หรือความห่างคอยกัดกร่อน ความอาทรจึงสิ้นไป
ฉันไม่เหลือแล้ว ไม่เหลือใคร
สิ่งที่ได้คือร่องรอยของความเสียใจ
ที่เธอทิ้งไว้ก่อนจากกันไปไกล
แม้นเยื่อใยสุดท้าย ก็ไม่มี

จาก..จอนฟอนน้อย

[ผู้ก่อการรัก]

เธอรู้ไหมว่าตอนนี้ฉันเหงาแค่ไหน ในยามที่เธอห่างไกล
เธอรู้ไหม ฉันร้องไห้เวลาคิดถึงภาพอดีตเก่าๆ
เธอรู้ไหมว่าฉันเจ็บเพียงใด
เธอรู้ไหมว่า ฉันคิดถึงเธอเหลือเกิน....

ฉันชอบเรียงภาพความหลังครั้งก่อนก่อน
ทุกทุกตอนตามลำดับเธอกับฉัน
หยาดน้ำตารินไหลใต้แสงจันทร์
เมื่อถึงวันรักร้างกลางหัวใจ ...

[จอนฟอนน้อยขี่ดื้อ]

กลอน หือคำเว่าน้อนั่น จอนฟอนวิน แต่ว่ากะม่วนอยู่เ้ด้อค่ะ

[ผู้ก่อการรัก]

กลอนเปล่าจ้า น้องจอนฟอน พี่แม็กซ์ถนัดแต่แนวนี้ อิอิ

[จอนฟอนน้อยขี่ดื้อ]

อ๋อ โอเคจ้า

[ใบไม้สีชมพู]

เคยมีแล้วไม่มี มันเจ็บเนาะน้องจอนฟอน

[sunaree2]

เหลือเพียงร่องรอยของความรู้สึก...ส่วนลึก...ที่เจ็บปวด...

เศร้าเนาะ อิอิ

[จอนฟอนน้อยขี่ดื้อ]

เศร้าอีหลีล่ะ

[ปลัดโตคนเดิม]

จะเหลือไว้ทำไมร่องรอยของความเสียใจ
เมื่อรักจากไปก้ทิ้งมันไปกับความรักไร้
เปลี่ยนพลันเปลี่ยนคืนวันนั้นเป็นวันไหม่
ปรับเปลี่ยนหัวใจเริ่มตั้นไหม่ในวันหน้า....

[จอนฟอนน้อยขี่ดื้อ]

โอ..ปลัดโตมาย๊าวกลอนบ่ ม่วนตั้ว