กำลังแสดงผล 1 ถึง 8 จากทั้งหมด 8

หัวข้อ: หวังให้เสียง...ขลุ่ยครวญ..ลอยไปถึง...

  1. #1
    เจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์ สัญลักษณ์ของ สายธารแห่งกาลเวลา
    วันที่สมัคร
    May 2007
    กระทู้
    562

    หวังให้เสียง...ขลุ่ยครวญ..ลอยไปถึง...

    เพียงลมโบก..พัดเบา..ให้เหงาจิต
    ใบไม้ปลิด..ปลิวร่อน..ลงจากก้าน
    ไผ่ต้นน้อย..ลู่ตาม..อย่างสุดทาน
    เอนเอียงตาม..ลมผ่าน..ทุกคราไป

    บางครั้งก่อ..กำเนิด..ให้เกิดเสียง
    สายลมเพียง..พัดใบ..ให้โบกไหว
    ชวนใจเศร้า..โศกศัลย์..ถึงคนไกล
    ว่าวันใด..จึงได้..เธอกลับคืน

    พายุพัด..กระหน่ำ..ซ้ำลมซัด
    ต้นไผ่ฤๅ..ยืนหยัด..ไม่อาจฝืน
    หักลงมา..สู่ดิน..ดั่งกองฟืน
    ก้มหยิบไม้..จากพื้น..ทั้งน้ำตา

    นำมาเหลา..ให้เรียบ..ดูงามสวย
    เจาะรูด้วย..ความคิด..คำนึงหา
    เสียงจากไม้..เคยเศร้า..เหงาอุรา
    วันนี้มา..เถิดฉัน..จะเป่าแทน

    หวังให้เสียง..ขลุ่ยครวญ..ลอยไปถึง
    ใครคนหนึ่ง..ซึ่งฉัน..เฝ้าหวงแหน
    เมื่อเราอยู่..ต่างภพ..จบดินแดน
    ปรารถนา..เหลือแสน..จะพบกัน

    หากวันใด..ได้ยิน..เพลงขลุ่ยผิว
    แว่วข้ามทิว..เขาสูง..ดุจความฝัน
    นั่นคือความ..ในใจ..นับร้อยพัน
    ที่ตัวฉัน..ส่งผ่าน..มากับลม

  2. #2
    ฝ่ายเทคนิคและโปรแกรม สัญลักษณ์ของ เต็มใจให้เธอ
    วันที่สมัคร
    Jul 2007
    ที่อยู่
    ดอกคูณ เสียงแคน ขอนแก่น
    กระทู้
    1,157
    บล็อก
    6
    [MEDIA]http://www.freewebs.com/themjai/ThanTaWan.wma[/MEDIA]

  3. #3
    ดูแลตรวจสอบเนื้อหา สัญลักษณ์ของ auddy228
    วันที่สมัคร
    Jun 2007
    ที่อยู่
    THAILAND
    กระทู้
    1,176
    บล็อก
    1
    กระทู้ต้นฉบับโดยคุณ whathow
    เพียงลมโบก..พัดเบา..ให้เหงาจิต
    ใบไม้ปลิด..ปลิวร่อน..ลงจากก้าน
    ไผ่ต้นน้อย..ลู่ตาม..อย่างสุดทาน
    เอนเอียงตาม..ลมผ่าน..ทุกคราไป

    บางครั้งก่อ..กำเนิด..ให้เกิดเสียง
    สายลมเพียง..พัดใบ..ให้โบกไหว
    ชวนใจเศร้า..โศกศัลย์..ถึงคนไกล
    ว่าวันใด..จึงได้..เธอกลับคืน

    พายุพัด..กระหน่ำ..ซ้ำลมซัด
    ต้นไผ่ฤๅ..ยืนหยัด..ไม่อาจฝืน
    หักลงมา..สู่ดิน..ดั่งกองฟืน
    ก้มหยิบไม้..จากพื้น..ทั้งน้ำตา

    นำมาเหลา..ให้เรียบ..ดูงามสวย
    เจาะรูด้วย..ความคิด..คำนึงหา
    เสียงจากไม้..เคยเศร้า..เหงาอุรา
    วันนี้มา..เถิดฉัน..จะเป่าแทน

    หวังให้เสียง..ขลุ่ยครวญ..ลอยไปถึง
    ใครคนหนึ่ง..ซึ่งฉัน..เฝ้าหวงแหน
    เมื่อเราอยู่..ต่างภพ..จบดินแดน
    ปรารถนา..เหลือแสน..จะพบกัน

    หากวันใด..ได้ยิน..เพลงขลุ่ยผิว
    แว่วข้ามทิว..เขาสูง..ดุจความฝัน
    นั่นคือความ..ในใจ..นับร้อยพัน
    ที่ตัวฉัน..ส่งผ่าน..มากับลม

    เสียงขลุ่ยแผ่ว..แว่วหวาน..สะท้านจิต
    ครวญครุ่นคิด..ถึงอดีต..แห่งความหลัง
    เคยมีใคร..ตนหนึ่ง..เป่าให้ฟัง
    สำเนียงยัง..ติดหู..มิรู้ลืม

    เพลงลอยล่อง..ผ่านป่า ..ทิวไม้ใหญ่
    ยอกย้อนใจ..ถึงใคร..เธอหวงแหน
    ถึงต่างภพ..ต่างเวลา..ต่างดินแดน
    เป็นตัวแทน..ลอยผ่าน..ตามสายลม

    ถ้าวันไหน..เขากลับมา..ช่วยวานบอก
    มิย้อนยอก..แอบฟัง..ให้กังขา
    แต่ถ้าหาก..ตัวเขา..ไม่กลับมา
    จะขอฟัง..ทุกเวลา..ถ้าเต็มใจ


    :)

  4. #4
    ฝ่ายเทคนิคและโปรแกรม สัญลักษณ์ของ บ่าวโจ่โล่
    วันที่สมัคร
    Dec 2006
    กระทู้
    1,433

    แว่วลำนำ สำนวน ครวญลำไผ่
    เป็นเสียงที่ ประทับใจ หาใดเหมือน
    เมื่อวันเก่า ยังคงเฝ้า คอยย้ำเตือน
    ไม่อาจเลือน ดนตรีไทย ในห้องเรียน

    เสียงขลุ่ยครวญ เหมือนได้ทวน ถึงความหลัง
    นึกถึงบั้ง ไม้ไผ่ ลงลายเขียน
    เป็นอีกหนึ่ง วิชา ที่พากเพียร
    คือบทเรียน ชิ้นแรก ดนตรีไทย

    แม้นวันนี้ เสียงดนตรี ที่ขับกล่อม
    จะห้อมล้อม เพลงสากล ชนชาติไหน
    แต่จะบอก หัวใจคุณ ทุกครั้งไป
    ดนตรีไทย คือเสียงขลุ่ย คุ้ยลำนำ


    อย่าคิดนะว่าเธออยู่ในโลกนี้คนเดียว หนทางไม่เปลี่ยวขนาดนั้น ยิ้ม ๆ ไว้ซิก็อุปสรรคต้องฝ่าฟัน ยังไงเธอก็จะมีฉันคอยห่วงใย

    สื่อบันเทิงที่นำมาให้รับชม รับฟังเป็นเพียงตัวอย่างเท่านั้น หากท่านชื่นชอบ สื่อใด โปรดซื้อสินค้าลิขสิทธิ์

  5. #5
    ดูแลตรวจสอบเนื้อหา สัญลักษณ์ของ โม้จัง
    วันที่สมัคร
    Mar 2007
    กระทู้
    1,490
    ใจสั่นไหวเหมือนมีใครมาเรียกหา
    เสียงจากฟ้าลอยลงมาพาก้องหู
    ได้ไตรตรองนั่งมองพิจารณาดู
    ก้อพอรู้ว่าเสียงกู่เรียกร้องหาใคร

    พระอภัยมนีได้หนีไปหรือไรเล่า
    จึงได้เป่าปี่ขุ่ยตามคอยถามไถ่
    เจ็บและช้ำใจถลำเพราะคำใคร
    ถึงรองให้เศร้าเสียใจในน้ำคำ

    หากว่ารักถลำช้ำใจจากใครเขา
    อย่าได้เศร้าทุกข์ล้นจากคนใจดำ
    อย่าเสียใจอย่าได้ง้อขอบอกย้ำ
    ให้ยื่นคำบอกอำลา..อาลัยเธอ

  6. #6
    เจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์ สัญลักษณ์ของ สายธารแห่งกาลเวลา
    วันที่สมัคร
    May 2007
    กระทู้
    562
    เพลง ทานตะวัน

    ..........ตะวันส่องใส.... แดดฉายลงมา.... ทาบทาทิวทุ่ง
    แผ่วลมผ่านโรย.... เหมือนโปรยกลิ่นปรุง.... ดอกฟางหอมลอย
    ดอกหญ้าดาว.... วับวาวทางเกลื่อน.... เหมือนดังหยาดพลอย
    แตะนิดต้องน้อย.... ราวมณีร่วงพรู.... พัดพรายลงดิน
    ..........จะอยู่แดนไหน.... สุดฟ้าแสนไกล.... คะนึงถึงถิ่น
    ด้าวแดนแผ่นดิน.... ที่เราจากมา.... เนิ่นนานแสนนาน
    ดอกหญ้างาม.... งดงามดังก่อน.... หรือร่อนร่วงราน
    แดดร้อนดินแล้ง.... ลมระงมแผ้วพาน.... บ้านนาป่าเขา
    ..........ทุ่มกายทุ่มใจ.... เข้าโหมแรงไฟ.... หัวใจแรงเร่า
    ยิ่งสร้างยิ่งทำ.... ระกำหนักเบา.... ดิ้นรนหนทาง
    เจ้ามิ่งขวัญ.... ยิ่งวันยิ่งเดือน.... ยิ่งเลือนยิ่งราง
    ทอดทิ้งทุ่งร้าง.... วันและวันผ่านเยือน.... เหมือนเดินทางไกล
    ..........ตะวันส่องแสง.... สาดแสงลงมา.... ทาบทาทางใหม่
    ร่วมจิตร่วมใจ.... ก้าวไปก้าวไป.... ฝ่าภัยร้อยพัน
    มิ่งขวัญเอ๋ย.... หัวใจเรามั่น.... เหมือนทานตะวัน
    เฉิดแสงแรงฝัน.... กลางรวีตะวัน... สีทองส่องใส

    เพลง ทานตะวัน
    ในชุด ลมไผ่
    เนื้อร้อง โดย อ.เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
    ทำนอง อ.ธนิสร์ ศรีกลิ่นดี

    เป็นบทเพลงที่ ไพเราะ ทั้งเนื้อหา และ ดนตรี
    ด้วยฝีมือชั้นครู ของทั้ง อาจารย์ทั้ง สองท่าน
    ผสมผสานเป็นเป็นผลงานที่ดีเยี่ยม

  7. #7
    Moderators สัญลักษณ์ของ ต่าย
    วันที่สมัคร
    Nov 2007
    ที่อยู่
    เชียงใหม่
    กระทู้
    1,229
    บล็อก
    5
    ******************
    แว่วลำนำ..........เสียงขลุ่ยหวาน......ผ่านลมหนาว
    เหม่อมองดาว.....อยู่เดียวดาย..........ใจหม่นหมอง
    ฟ้ามืดหม่น.........เหมือนใจคน.........ที่เคยครอง
    พี่จากน้อง.........ไปอยู่ไหน............ใยไม่มา
    ****************
    ยินเสียงขลุ่ย.....เหมือนเสียงพี่.....ที่เคยอ้อน
    เคยร่ายกลอน.....ร้อยหัวใจ.........ใยหนีหน้า
    เสียงขลุ่ยครวญ...ชวนให้น้อง........นองน้ำตา
    โอ้พี่จ๋า.............รู้บ้างไหม..........ใครเค้า.....คอย
    ****************

  8. #8
    ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านมหา สัญลักษณ์ของ lukhin_inter
    วันที่สมัคร
    Sep 2007
    ที่อยู่
    อิสานใต้ ประเทศไทย
    กระทู้
    1,860
    เสียงขลุ่ยครวญ...หวลมากลางลมหนาว
    ในคืนเหงา ฟ้าแซมดาว วับวาวไหว
    ฝากใจกับจันทร์ ฝากฝัน กับดาวไกล
    คิดถึง...พี่บ้างไหม...เจ้ากลอยจันทร์

    เฝ้าชะเง้อ มองหา แม่หน้านวล
    ใจกำศรวญ โศกเศร้า ราวอาสัญ
    ฝากเพียงขลุ่ย แผ่วหวน ครวญรำพัน
    ข้ามฟ้าฝัน..ดาวไกล ไปหาเธอ...

    อุปสรรคเป็นได้ทั้งบันไดให้ก้าวขึ้นไป...หรือ
    เป็นภูผาที่ขวางกั้น...ขึ้นอยู่กับว่าจะมองมุมไหน

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •