บทกลอนรัก

[pakarung]

เป็นเรื่องน่าสนใจในคำถาม
ต่อข้อความที่ออดอ้อนพรอดคำหวาน
ขอสมัครรักต่อกันอย่างชื่นบาน
เป็นคำขานที่ลวงหลอกหยอกเล่นกัน

ปะการังนั้นเพิ่งเป็นแฟนเพลงใหม่
ไม่เข้าใจจิตกวีที่สร้างสรรค์
บทประพันธ์ที่ปั้นแต่งตอบโต้กัน
นั้นผูกพันมาจากใจ...หรือไม่จริง?

เท่าที่อ่านจากความเห็นประเด็นนี้
หลายท่านมีความจริงใจในคำเขียน
หลายท่านนั้นแค่สนใจได้แลกเปลี่ยน
ความเป็นเซียนเชิงบทกลอนยอกย้อนกัน

ประเด็นนี้คงไม่มีใครผิดถูก
ใครคิดปลูกต้นรักในบ้านมหาฯ
คงจะต้องคิดไตร่ตรองกรองอุรา
ไม่ชีวาอาจชอกช้ำระกำทรวง

[ต่าย]

"...หลายท่านมีความจริงใจในคำเขียน
หลายท่านนั้นแค่สนใจได้แลกเปลี่ยน
ความเป็นเซียนเชิงบทกลอนยอกย้อนกัน...." อิๆๆ...ของต่ายใช่จริงๆค่ะ...
*************
คนกวี............เค้ารู้ดี......ถึงความนัย
มีหลายคน......ที่สนใจ.....ได้แลกเปลี่ยน
ร้อยอักษร.......ก็เพื่อเป็น...เช่นบทเรียน
อยากเป็นเซียน..ด้านกวี.....ต้องมีใจ
*************
ต่างรู้ดี.........กลอนพาไป.....ใช่จริงแท้
ที่จริงแน่.......ต้องมาจาก.......คนชิดใกล้
ไม่เห็นหน้า....แล้วมาเพ้อ......กลอนพาไป
ต่างเข้าใจ......ไม่ถือสา.........ไม่ว่ากัน...
*************
อยากฝึกฝน...ลับคารม.........คมกวี
ต่างก็มี.........กลยุทธ์.........มาฉุดฝัน
บ้างก็ชอบ.....ต่อกลอนสด....ชวนกดดัน
สร้างสีสัน.....ด้วยภาษา.......พาต่อกลอน
*************
หากมีคน.........เผลอหลงใหล.....ในคมคำ
เพราะดื่มด่ำ..... ต้องมนตรา.....ภาษาอักษร
คนกวี.............ถือว่าซึ้ง.........ในบทกลอน
ผ่านขั้นตอน......ที่ก้าวไกล......ในบทกวี...
*************
ใช่เปล่าค่ะ..ท่านauddy...อิๆๆ

*************

[โป้ยก่าย]

อยากจะร้อยดวงใจเราทั้งสอง
ให้เกี่ยวดองครองรักกันจนสลาย
ไม่มีวันต้องพลัดพรากจนชีพวาย
อยู่ชั่วฟ้าดินสลายรักสองเรา

อยากให้รักสองเราอมตะ
ไม่ลดละติดตามไปเช่นดังเงา
รักทุกภพไปทุกชาติมิบางเบา
ขอให้เราได้พบกันทุกตลอดไป

อยากให้รักสองเราได้กล่าวขาน
เป็นตำนานเรื่องความรักอันยิ่งใหญ่
ให้โลกรู้ว่ารักเราเหนือสิ่งใด
อย่าได้ไกลห่างจากกันในรักเรา

[ต่าย]

************
ตำนานรัก...........จากกวี...............มีจริงหรือ
แท้จริงคือ...........ความหลงใหล......ในอักษร
หลงลีลา.............ภาษาใจ.............ที่ใส่กลอน
หลงคำวอน..........ที่อ้อนไว้............ในกวี
************
ดั่งดารา.........สวมบทบาท.........มาวาดฝัน
เพ้อรำพัน......ตามบทกลอน.......อักษรศรี
ทั้งบทเศร้า....เคล้าน้ำตา...........ช่างพาที
ทั้งบทรัก.......ออดอ้อนพี่..........ก็มีมา
************
ต่ายถนัด......บทอ้อนอ้อน........ฝากกลอนไว้
หากว่าใคร....อ่านแล้วเพ้อ........อยากเจอหน้า
ขอขอบคุณ...มิตรไมตรี............ที่ให้มา
เหมือนหนึ่งว่า...เป็นรางวัลใจ......ให้แต่งกลอน
************
:)ขอบคุณพี่กวีๆทุกท่านที่ต่อกลอนสร้างสีสันนะคะ....8)

[โม้จัง]

ตำนานรักจากบทกวีอาจไม่มีจริง
สิ่งแท้จริงหลงไหลหญิงในคำอ้อน
หลงลีลารักจากใจเคล้าใส่กลอน
ชวนใจอ่อนหลงคำอ้อนวอนด้วยใจ

หลากหลายรสมดยังตามข้ามมาหา
ปรารถนาคำหวานหวานหว่านมาให้
คำออดอ้อนกลอนหวานซึ้งส่งถึงใจ
กวีของใครไหนจะเปรียบเทียบกวีเธอ

[ต่าย]

"..คำออดอ้อนกลอนหวานซึ้งส่งถึงใจ
กวีของใครไหนจะเปรียบเทียบกวีเธอ.."
************
อิ อิ...ขนาดนั้นเลยเหรอค่ะ..พี่ดาวเหนือ.. มิบังอาจหรอกค่ะ..อิอิ
************
อ้อนเอย....อ้อนอาไร..
ใยพี่ชาย.......มาหลงใหล.....ในคำอ้อน
แค่หยอกล้อ...พอชื่นใจ........ใส่บทกลอน
จาออดอ้อน....แค่ตัวพี่..........นี้คนเดียว
************
ทนได้.....ทนไป.....อิๆ
ทนไม่ไหว..........ก็จงลา.........อย่าแลเหลียว
หากเผลอใจ........รีบถอนตัว.....อย่ามัวเกี้ยว
ชวนกลมเกลียว....เพื่อลีลา.......พาต่อกลอน
************
...........

[โป้ยก่าย]

บทกลอนรักจากใจชายคนยาก
กลั่นออกจากความรู้สึกวอนฝากรัก
อยากจะบอกความในใจให้ประจักษ์
ว่าหลงรักเธอคนนี้อย่างจริงใจ

จึงขอฝากถ้อยทำนองลองเอื่อนเอ่ย
ขอเปิดเผยสุดจะทนกลั่นไม่ไหว
บอกความจริงทีมีอยู่ซึ่งความใน
ฝากบอกไปให้รับรู้ว่ารักเธอ

[สาวชุมแพ]

...ร้อยกลอนรักบรรจงส่งให้...
...มอบให้เธอคือดวงใจที่คิดถึง...
...ยามหลับฝันยังคิดเพ้อรำพึง...
...ใจหนอจึงรักเธอซะมากมาย...

ฉันรักเธอคนเดียวในหัวใจ
ไม่มีใครขัดขวางในรักมั่น
จะเป็นตาย ร้าย ดี อย่างไรนั้น
เพียงแค่เธอรักฉันเท่านั้นพอ

...มองทะเลก็เห็นตัวเธอ
...มองท้องฟ้าก็เพ้อร่ำหา
...มองดูดาวฝากคำบอกลา
...ส่งคำว่า "คิดถึง" จากใจ

[โป้ยก่าย]

กลัวยิ่งนักกลัวว่ารักจะไม่แน่
กลัวเพียงแต่หว่านคารมณ์ให้เพ้อฝัน
กลัวเสียจริงเพียงวาจาให้ไหวหวั่น
กลัวเธอนั้นมีเจ้าของครองหัวใจ

อยากจะรักแต่ก็ยังใจไม่กล้า
กลัวเจ็บปวดในอุราคราผักใส
หากรักแล้วก็รักจริงจนหมดใจ
กลัวทำให้ต้องหม่นหมองยามเธอเมิน

[auddy228]

"...หลายท่านมีความจริงใจในคำเขียน
หลายท่านนั้นแค่สนใจได้แลกเปลี่ยน
ความเป็นเซียนเชิงบทกลอนยอกย้อนกัน...." อิๆๆ...ของต่ายใช่จริงๆค่ะ...
*************
คนกวี............เค้ารู้ดี......ถึงความนัย
มีหลายคน......ที่สนใจ.....ได้แลกเปลี่ยน
ร้อยอักษร.......ก็เพื่อเป็น...เช่นบทเรียน
อยากเป็นเซียน..ด้านกวี.....ต้องมีใจ
*************
ต่างรู้ดี.........กลอนพาไป.....ใช่จริงแท้
ที่จริงแน่.......ต้องมาจาก.......คนชิดใกล้
ไม่เห็นหน้า....แล้วมาเพ้อ......กลอนพาไป
ต่างเข้าใจ......ไม่ถือสา.........ไม่ว่ากัน...
*************
อยากฝึกฝน...ลับคารม.........คมกวี
ต่างก็มี.........กลยุทธ์.........มาฉุดฝัน
บ้างก็ชอบ.....ต่อกลอนสด....ชวนกดดัน
สร้างสีสัน.....ด้วยภาษา.......พาต่อกลอน
*************
หากมีคน.........เผลอหลงใหล.....ในคมคำ
เพราะดื่มด่ำ..... ต้องมนตรา.....ภาษาอักษร
คนกวี.............ถือว่าซึ้ง.........ในบทกลอน
ผ่านขั้นตอน......ที่ก้าวไกล......ในบทกวี...
*************
ใช่เปล่าค่ะ..ท่านauddy...อิๆๆ

*************

อันที่จริง..ต่ายพูด..มิผิดหรอก
การย้อนยอก..เชิงกวี..มีคุณเหลือ
กลอนพาไป..เขียนได้..ดังพายเรือ
แจวไม่เบื่อ..พายก็ดี..ฝีปากไว..

บ้างพูดดี..พูดเก่ง..นักเลงรัก
บ้างประจักษ์..ออดอ้อน..ชวนนอนฝัน
บ้างก็เย้า..เว้าหยอก..กันและกัน
สร้างสัมพันํธ์..ฉันท์เพื่อน..เตือนมิลืม

แต่ทุกสิ่ง..อย่าได้..คิดไกลมาก
เพียงลมปาก..เป่าไป..เท่านั้นหรือ
อยากจะได้..แนวสร้างสรรค์..ให้คนลือ
ช่วยฝึกปรือ..ฝีมือสร้าง..ทางบทกลอน



:)