บทเพลงแห่งความตาย
บนความเดียวดาย ที่อยู่ในหลุม
ผ่านภพผ่านพุ่ง ผ่านรุ้งเลื่อมลาย
เดียวดายกลางสายลม ที่ผสมสื่อความหมาย
หลับตาอย่างเดียวดาย อ้างว้างโอ้อาดูร
ในป่าช้า อนิจจาความเหงา
อยู่เพียงตัวเรา ที่คนลืมเรียนรู้
อยากทักอยากทาย ทำไม่ได้อย่างเคยอยู่
สิ้นสุดการเรียนรู้ และอยู่อย่างเดียวดาย
หลับตาลงวันนี้ หลังจากผ่านความหวัง
ยุติทุกอย่างพลัน มาล้างมั่นลงใจหาย
ความรักความร้าว ถึงคราวจบและมลาย
สื่อร้างความหมาย ไม่มีใครมาคิดถึง
เดียวดายเอย โอ้หมดสิ้นความคิดหวัง
ไม่มีแสงแห่งตะวัน ไม่มีฝันไม่มีคะนึง
มีเพียงร่างร้างเปลี่ยว ไม่มีเรียวทึ้ง
นิ่งอยู่กับคำรำพึง ชาตะกรรมมรณา
[wma]http://www.file2go.com/mrun.php?me=881s2[/wma]
อ้างข้อความนี้
Bookmarks