เปรียบละคร ตอนจบ ครบทุกฉาก
ละครรัก ที่เริ่มก่อ ด้วยความหวาน
แต่ละคร ที่เคยดู อยู่ทุกวัน
ฉากจบนั้น คู่พระนาง สมหวังดั่งใจ

ชีวิตจริง คงหาใช่ ในละคร
ที่จะย้อน กรอฟิล์มมา เริ่มฉายใหม่
วันเวลา ที่หมุนเปลี่ยน เวียนผ่านไป
แปรผันใจ ให้คนเปลี่ยน เวียนผ่านตาม

เดินทางมา ตามหารัก ทั้งชีวิต
ได้พบพิศ กับคนหนึ่ง ซึ้งคำหวาน
รักเริ่มก่อ ถักทอ เพิ่มทุกวัน
มีกันและกัน สองใจเรา จับมือก้าวเดิน

เธอและฉัน ก้าวมาถึง เพียงครึ่งเสี้ยว
รักก็เลี้ยว เปลี่ยนจากทิศ เคยวาดฝัน
อุปสรรค มาก่อเกี้ยว ดุจเถาวัลย์
สองใจนั้น ต้องมาจบ พบคำลา

ฉันยืนมอง เธอจากไป ด้วยใจร้าว
ยืนซึมเศร้า เจ็บเจียนตาย น้ำไหลนองหน้า
แรกเริ่มชีวิต ที่เธอ ก้าวเข้ามา
ฉันสำนึกว่า ขาดเธอไม่ได้ ก็สายไป

ฉากสุดท้าย คนขายอ้อย ต้องคอยเก้อ
น้ำตาเอ่อ อยากกรอฟิล์ม มาฉายใหม่
ไม่อาจเป็น เช่นละคร ตอนจบได้
ฉากจบใน ชีวิตเรา ..........จึงเศร้าตรม..........


........................................................