เว้านำเรื่องไต่หนูนิ มีนิทานอยู่ตั๊ว ไหย่สีเว้าสู่น้องนุ่ง ลูกหลานฟังแหน่นา
เว้านำเรื่องไต่หนูนิ มีนิทานอยู่ตั๊ว ไหย่สีเว้าสู่น้องนุ่ง ลูกหลานฟังแหน่นา
ขอบพระคุณสมาชิกและทีมงานที่เคารพรักทุกท่าน
เว้าถึงว่าปืนแก๊ปนี้ มันมีที่มาและวิวัฒนาการตั๊วคะรับ เอาพอสังเขปนอ เดิมทีก่อนสิมาเป็นปืนแก๊ป สิเป็นปืนจับจูด มาเป็นปืนคาบชุด ต่อมากะมาเป็นปืนคาบศิลา จั่งวิวัฒนาการมาเป็นปืนแก๊ป
- ปืนจับจูดกะคือปืนบ่อมีนกสับ เมื่อบรรจุดินปืน หมอน(มอน)และกระสุนเสร็จก็ใช้ไฟจุดทางรูชนวน ปืนชนิดนี้นิยมเฮ็ดเป็นปืนใหญ่ ตัวอย่างอยู่หน้ากระทรวงกลาโหม
- ปืนคาบชุด เป็นปืนที่ถืกออกแบบมาให้มีนกไว้สำหรับคีบสายชนวน(ฝ้ายฝั่นเป็นเกลียวเชือกประมาณไส้ปากกา หรือใหญ่กว่านั้นหน่อย)สายชนวนที่ว่า สินำไปชุบสารละลายดินประสิว(ขี้เจีย)เจือจางแล้วตากให้แห้ง ตรงโคนของลำกล้องที่บรรจุดินปืนสิมีรูเล็กๆอยู่ข้างแล้วมีแอ่งใส่ดินล่อ(หมื่ออ่อย)มีฝาปิดไว้เมื่อบรรจุดินปืนหมอน(มอน)และ กระสุน และใส่ดินล่อเสร็จ ก็จุดชนวน ปกตินกปืนคาบชุดนี้สิง้างอยู่ ต่อเมื่อต้องการยิงก็เปิดฝาแอ่งดินล่อออก แล้วเหนี่ยวไก ไกที่คีบชนวนก็สิโน้มลงใส่แอ่งดินล่อ ติดเข้าไปในดินส่วนบรรจุทันที ไง่กุ๊บพี่น้อง หมื่ออ่อยควันเต็มหน้า เคยยิงมาแล้ว อิ อิ
- ปืนคาบศิลา (ปืนเพลิง) มีแอ่งใส่ดินล่อคล้ายกันกับปืนคาบชุด แต่ฝาปิดสิมีแผ่นเหล็กตั้งขึ้นเพื่อรับการสับของนกปืน ส่วนของนกปืนเป็นลักษณะปากคีบมีเกลียวหมุนขึ้นลงเพื่อหนีบหินเหล็กไฟไว้ เวลาสิยิงก็บรรจุดินปืนหมอน(มอน)กระสุน ใส่ดินล่อแต่ฝาปิดแอ่งดินล่อยังปิดอยู่ จากนั้นง้างนก เมื่อเหนี่ยวไก นกสับลงตรงแผ่นเหล็กที่ทำเป็นฝาครอบดินล่อเกิดเป็นประกายไฟ พร้อมกับฝาก็ถืกเปิดออก ประกายไฟกะสิไปติดดินล่อและติดไปในลำกล้อง เกิดการเผาไหม้ระเบิดส่งกระสุนออกทางลำกล้อง อั่นนี้กะไง่กู๊บ คือกัน
- ปืนแก๊ป ต่อมามีการเฮ็ดแก๊ปขึ้นมาใช้ ปืนที่เคยจุด ที่เคยใช้หินตีกระทบ ก็ถืกปรับปรุงมาใช้แก๊ปแทน โดยการเปลี่ยนจากเจาะฮูข้างโคนกระบอกมาเฮ็ดเป็นพวย(นมหนู/กะดอ) นกสับถืกออกแบบให้น้อยลงและทำเป็นรูสำหรับใส่แก๊ป ถ้าเป็นแก๊ปแบบครอบพวย กะสิใช้นกสับแบบตันแทน การบรรจุการยิงก็สิง่ายขึ้น คือบรรจุเสร็จกะใส่แก๊ปง้างนกยิงได้เลย สมัยโบราณ ยุคล่าอาณานิคมพวกยุโรปนำมาใช้(รวมทั้งปืนคาบชุด/ปืนคาบศิลา/ปืนแก๊ป) เข้าใจว่าคนเอเชียคงได้ศึกษาจากพวกยุโรปเหล่านี้ และสยามเองกะได้สั่งซื้อปืนเหล่านี้มาเป็นอาวุธในกองทัพนำ แต่ยุโรปเองมีระบบเทคโนโลยีในการผลิตสูงกว่าบ้านเฮาเลยสามารถเฮ็ดได้ดีและมาตรฐานกว่า เพราะตามที่ผมเห็นมา ปืนแก๊ปยุคเก่าของยุโรป มีกระสุนปลอกเป็นนัด มีระบบเฮ็ดให้แก๊ปเลื่อนขึ้นมาเวลาง้างนก เวลาสิยิงกะฉีกปลอกกระสุนทางด้านดินปืน แล้วยัดลงไปในลำกล้องทั้งปลอกเลย (ปลอกกระสุนมีส่วนบรรจุคือ ดินปืน/มอน/กระสุน อยู่ภายใน)เสร็จกะง้างนกใส่แก็ป หรือถ้ามีแก๊ปเลื่อนได้ในตัว ก็เหนี่ยวไกได้เลย ซึ่งต่อมากะวิวัฒนาการมาเป็นปืนลูกซองปัจจุบันนี้หล่ะครับ...มีภาพอยู่แต่เสียดายอัพโหลดบ่อได้ คันอัพได้ตอนได๋สินำมาลงดอกพี่น้อง
วรรณคดีล้ำลำนำเอื้อนเอ่ย เขยภาษาพากษ์เว้าลาวพื้นกล่าวไกล
อ้างถึง...บ่าวคนเดิมเว้านำเรื่องไต่หนูนิ มีนิทานอยู่ตั๊ว ไหย่สีเว้าสู่น้องนุ่ง ลูกหลานฟังแหน่นา
มาบ่ออยากเว้าแท้หล่ะอาว คือขายหน้าเจ้าของ อิ อิ ปีนั้นเนาะ พากันไปไต้หนูยามข้าวขึ้นลาน ไปกับบ่าวภูไท เลาเป็นมือปืนข้อยเป็นผู้ถือหนู คนผั่นนอนนาเฝ้าข้าวเนาะ ไต้ไปไต้มา ไปฮอดโพนนาอาวเซียงน้อย บ่า..มาคือมิดดีแท้ว่าซั้นดอก เฮาจอบโพนนี้หล่ะเนาะ เว้ากับบ่าวภูไทเลาหวา โพนกับกุ้มข้าวเลากะอยู่ห่างกันเติบ นั่งจอบอยู่คราวหนึ่งได้ยินเสียง แคก ! แคก ! คือมีแนวเหยียบไปตองแห้งนี้หล่ะ ข้อยค่อยๆแหงนหน้าขึ้นโพน คึดในใจ ..หนูออกฮูแล้วเพิ่นสิกลับเข้าฮูบ่อซั้นดอก ควักข้างบ่าวภูไท พอแงกขึ้นเบิ่ง ไฟกะบ่อกล้าส่อง แต่พอดีเดือนหงาย โหยยยย ยืนเฮ็ดซ่างซะอยู่ผ้ากะบ่อนุ่ง พากันฮ้องขึ้นพร้อมกัน..ผีเผตตตตตต แล่นเข้าบ้านถิ่มฮอดหนู ผ้าโสร่งเฮี่ยซะเฮี่ยซาย ยามมื้อเซ้าเห็นหน่าอาวเซียง ฮอดบ่อเว้านำหมู่ข้อย ถามกะบ่อเว้านำ คือเคียดให้กันนี้แมะ มาฮู้ทีหลัง โอ๋ยย เพิ่นนัดไผไว้บู๊ เทิงโพน พะนะ คันสินัดอยู่ลอมข้าวเลาะเถียงนากะย้านหมู่ไปพ้อ เหอ ๆ ๆ นัดกะบ่อนัดซื่อ แก้โส่งไว้ถ่าพร้อม หน่ายหลาย อิ อิ
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย ติ๋ม เปอร์โย; 16-06-2010 at 00:57.
วรรณคดีล้ำลำนำเอื้อนเอ่ย เขยภาษาพากษ์เว้าลาวพื้นกล่าวไกล
อ้างถึง...ศรีสะท้าน...มาบ่ออยากเว้าแท้หล่ะอาว คือขายหน้าเจ้าของ อิ อิ ปีนั้นเนาะ พากันไปไต้หนูยามข้าวขึ้นลาน ไปกับบ่าวภูไท เลาเป็นมือปืนข้อยเป็นผู้ถือหนู คนผั่นนอนนาเฝ้าข้าวเนาะ ไต้ไปไต้มา ไปฮอดโพนนาอาวเซียงน้อย บ่า..มาคือมิดดีแท้ว่าซั้นดอก เฮาจอบโพนนี้หล่ะเนาะ เว้ากับบ่าวภูไทเลาหวา โพนกับกุ้มข้าวเลากะอยู่ห่างกันเติบ นั่งจอบอยู่คราวหนึ่งได้ยินเสียง แคก ! แคก ! คือมีแนวเหยียบไปตองแห้งนี้หล่ะ ข้อยค่อยๆแหงนหน้าขึ้นโพน คึดในใจ ..หนูออกฮูแล้วเพิ่นสิกลับเข้าฮูบ่อซั้นดอก ควักข้างบ่าวภูไท พอแงกขึ้นเบิ่ง ไฟกะบ่อกล้าส่อง แต่พอดีเดือนหงาย โหยยยย ยืนเฮ็ดซ่างซะอยู่ผ้ากะบ่อนุ่ง พากันฮ้องขึ้นพร้อมกัน..ผีเผตตตตตต แล่นเข้าบ้านถิ่มฮอดหนู ผ้าโสร่งเฮี่ยซะเฮี่ยซาย ยามมื้อเซ้าเห็นหน่าอาวเซียง ฮอดบ่อเว้านำหมู่ข้อย ถามกะบ่อเว้านำ คือเคียดให้กันนี้แมะ มาฮู้ทีหลัง โอ๋ยย เพิ่นนัดไผไว้บู๊ เทิงโพน พะนะ คันสินัดอยู่ลอมข้าวเลาะเถียงนากะย้านหมู่ไปพ้อ เหอ ๆ ๆ นัดกะบ่อนัดซื่อ แก้โส่งไว้ถ่าพร้อม หน่ายหลาย อิ อิ
::)::)::)
โอย...ให่หัวแหน่เถาะ น้ำหูน้ำตาใหลซะแล้วข่อย เจ็บท้องกะเจ็บ โอย...เป็นตาหน่าย
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย ติ๋ม เปอร์โย; 16-06-2010 at 00:58.
อ้างถึง...ศรีสะท้าน....มาบ่ออยากเว้าแท้หล่ะอาว คือขายหน้าเจ้าของ อิ อิ ปีนั้นเนาะ พากันไปไต้หนูยามข้าวขึ้นลาน ไปกับบ่าวภูไท เลาเป็นมือปืนข้อยเป็นผู้ถือหนู คนผั่นนอนนาเฝ้าข้าวเนาะ ไต้ไปไต้มา ไปฮอดโพนนาอาวเซียงน้อย บ่า..มาคือมิดดีแท้ว่าซั้นดอก เฮาจอบโพนนี้หล่ะเนาะ เว้ากับบ่าวภูไทเลาหวา โพนกับกุ้มข้าวเลากะอยู่ห่างกันเติบ นั่งจอบอยู่คราวหนึ่งได้ยินเสียง แคก ! แคก ! คือมีแนวเหยียบไปตองแห้งนี้หล่ะ ข้อยค่อยๆแหงนหน้าขึ้นโพน คึดในใจ ..หนูออกฮูแล้วเพิ่นสิกลับเข้าฮูบ่อซั้นดอก ควักข้างบ่าวภูไท พอแงกขึ้นเบิ่ง ไฟกะบ่อกล้าส่อง แต่พอดีเดือนหงาย โหยยยย ยืนเฮ็ดซ่างซะอยู่ผ้ากะบ่อนุ่ง พากันฮ้องขึ้นพร้อมกัน..ผีเผตตตตตต แล่นเข้าบ้านถิ่มฮอดหนู ผ้าโสร่งเฮี่ยซะเฮี่ยซาย ยามมื้อเซ้าเห็นหน่าอาวเซียง ฮอดบ่อเว้านำหมู่ข้อย ถามกะบ่อเว้านำ คือเคียดให้กันนี้แมะ มาฮู้ทีหลัง โอ๋ยย เพิ่นนัดไผไว้บู๊ เทิงโพน พะนะ คันสินัดอยู่ลอมข้าวเลาะเถียงนากะย้านหมู่ไปพ้อ เหอ ๆ ๆ นัดกะบ่อนัดซื่อ แก้โส่งไว้ถ่าพร้อม หน่ายหลาย อิ อิ
โอ้ยๆๆๆๆ คักๆๆๆครับ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆหัวจนเจ็บท้อง ฮ่าๆๆๆๆๆๆฮิ้วๆๆ
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย ติ๋ม เปอร์โย; 16-06-2010 at 00:59.
บ่ต้องติดต่อ ขอซื้อมาทางหลังไมค์เด้อจ้าพี่น้อง บ่ได้มีไว้ขาย...
มีไว้ใช้เอง...ใช้ในการล่าสัตว์ป่า...เวลาว่างๆ เหงาๆ ซัดจักตู้ม2ตุ้มกะมีแฮงใจแล้ว บ่ถืกหยังกะอย่า...
ทุกสิ่งทุกอย่าง ทำถูกต้องตามกฏหมายของประเทศที่อาศัยอยู่ทุกประการ.....
คนที่กล้าจะพ่ายแพ้เท่านั้น...ที่จะประสบความสำเร็จอย่างยิ่งใหญ่
บ๊ะ..เ้ว้านำปืนแก๊ปนิ แต่สมัยเป็นบ่าวนิ แบกหาเลาะไต่หนู ซั่นแหล่ว
นิละยามไต่หนู เกี่ยวเข้าแล้วใหม่ๆ เอาหัมไปโหยไว้
อืมมมม แล้วหนูมันมากินบ่หล่ะคะ
บ้านมหาดอทคอม เว็บไซต์ส่งเสริม ศิลปะ วัฒนธรรมไทย ศิลปิน ความรู้ออนไลน์
st1: มิตรภาพและรอยยิ้ม กับดีเจคนไกลบ้าน st1:
Bookmarks