+คน(ของคุณ)ที่หายไป+

[sompoi]

คุณเคยมีเพื่อนสนิทสักคนไหม คนที่มันบ้าๆ บอๆ
แต่กล้าลุยกับคุณทุกสถานการณ์ แม้ว่าคุณจะไม่เหลือใครเลย

>ไม่ว่าจะไม่มีใครเห็นด้วยกับคุณ

>ไม่ว่ามันจะเป็นเรื่องถูกหรือผิด

>ถึงไหนถึงกัน

>เวลาที่คุณอยู่ใกล้มัน คุณเองก็บ้าบอไปกับมันด้วย

>คุณกลายเป็นเด็กในร่างยักษ์ หลุดพ้นจากขอบเขต กฏเกณฑ์ บ้าๆบอๆ

>ในหัวของคุณเต็มไปด้วยจินตนาการ โครงการณ์ร้อยแปดพันเก้าที่คุณจะทำกับมัน

>คนที่มีเรื่องเล่าสู่กันฟังไม่รู้จบ

>คนที่คุณไม่ต้องคอยแคร์ความรู้สึกมันสักเท่าไหร่

>มันทำให้คุณเป็นตัวของตัวเอง คนที่ค่อยๆ หายตัวไปในกาลเวลา
แต่แว๊บ..เข้ามาเสมอเวลาที่คุณอ่อนแอ

>คนที่คุณคอยเล่าพฤติกรรมแปลกของมัน ให้คนอื่นฟังเสมอๆ

>วันนี้…เพื่อนคนนั้นของคุณอยู่ที่ไหน ยังอยู่ใกล้ๆ
คุณอยู่หรือเปล่า คุณยังโทรหามันอยู่ไหม มันยังบ้าๆ บอๆ
อยู่เหมือนเดิมหรือเปล่า หรือว่าคุณเองที่มีความบ้าในเลือดน้อยลง?

>คุณไม่เจอมันนานแค่ไหนแล้ว ไม่ได้มองตาคุยกันนานแค่ไหน (อึ๋ย...)
นานแค่ไหนที่คุณไม่ได้สัมผัสเพื่อนของคุณอย ่างเดิม
หรือคุณเองก็ลืมความรู้สึกเหล่านั้นไปแล้ว

>ที่คุณไม่กล้าวิ่งไล่เตะมัน อย่าอ้างว่าคุณอายุมากขึ้น

>ที่คุณไม่กล้าแย่งของกินจากมือมัน อย่าอ้างว่าคุณมีมรรยาท

>คุณกลับไปเยี่ยมบ้านต่างจังหวัดโดยไม่ชวนมัน
อย่าอ้างว่าถึงชวนมันก็คงไม่ว่าง

>อะไรที่เปลี่ยนไป เวลา…หรือความรู้สึก…
สังคม..หรือความสัมพันธ์... อะไรที่เปลี่ยนแปลง

>คุณ…หรือเขา..หรือใคร.. คุณถามตัวเองหรือเปล่า
หรือรอให้ใครถาม

>รู้สึกอย่างไรที่เขาเปลี่ยนไป แล้วเคยถามเขาไหม
เขารู้สึกอย่างไรที่คุณเปลี่ยนไป ระหว่างคุณ..

>หากเกิดคำถามเหล่านี้ขึ้นในใจ
ไม่ว่าคุณจะมีคำตอบหรือไม่

>ไม่ว่าคุณจะต้องการคำตอบหรือเปล่า

>ขอบเขตหรือกฏเกณฑ์ที่คุณไม่เคยมีกับเพื่อนคนนี้
มันเกิดขึ้นแล้วต่อหน้าต่อตาคุณ แต่คุณก็ตอบกับตัวเองว่า”ช่างมัน”

>ปล่อยให้เพื่อนคนนึงกลายเป็นคนที่ไร้ตัวตนต่อไปแต่ถ้าคุณไม่เคยตั้งคำถามเหล่านี้เลย
รู้ไว้ด้วย คุณเสียเพื่อนดี ๆ ไปคนนึง และโลกนี้มีคนแปลกหน้าเพิ่มขึ้นมาอีกคน



อ่านแล้ว..ย้อนนึกถึงช่วงหนึ่งของชีวิตสมัยเรียนค่ะ

[ศรีสะท้าน]

อือ...จั่งว่านี้หล่ะนาง หรือแม่นมันลืมๆไปแล้วบู๊นี้ หมู่กะดาย อิ อิ อิ

[pui.lab]

คิดฮอดทุกมื่อแหล่วมูปุ้ย แต่เค๊าก็บ่อยค่อยว่างคุย คนไข้หลาย เวลาไม่ตรงกันอีก ฮือๆ

[sompoi]

อือ...จั่งว่านี้หล่ะนาง หรือแม่นมันลืมๆไปแล้วบู๊นี้ หมู่กะดาย อิ อิ อิ

บ่แม่นอ้ายท่าใหญ่ใส่เพิ่นหลายคักติ อิมงอิเมลกะมี หึยย บ่แม่นคือสมัยก่อนแล่ว เว่าว่าคึดฮอดซือๆ มันสิtayอยู่บ้อผุซายนิหึยยย..

ปล. คุณปุ้ย ป่านได๋สิได่ข่าวดีน้อ..คั่นกล้าแจกซอง กะสิลองไปเบิ่งดู๋ นครลอสแองเจิลล.. นิ..อุอุ(T)(T)(T)

[pui.lab]

ยินดีต้อนรับเสมอเด้อ คนสัญชาติญี่ปุ่นมาเมกาบ่ต้องขอวีซ่าแม่นบ่คุณส้มป่อย เห็นคนญี่ปุ่นชอบมาเที่ยวฮาวาย
เยอะมัีกๆ

มูปุ้ยทำงานอยู่โรงพยาบาลจุฬา คนไข้เธอหลายบ่มีเวลาให่ปุ้ยอยู่แผนกตา ต้องการลัดคิวบอกได้ อิ อิ

[sompoi]

ยินดีต้อนรับเสมอเด้อ คนสัญชาติญี่ปุ่นมาเมกาบ่ต้องขอวีซ่าแม่นบ่คุณส้มป่อย เห็นคนญี่ปุ่นชอบมาเที่ยวฮาวาย
เยอะมัีกๆ

มูปุ้ยทำงานอยู่โรงพยาบาลจุฬา คนไข้เธอหลายบ่มีเวลาให่ปุ้ยอยู่แผนกตา ต้องการลัดคิวบอกได้ อิ อิ

โอ้วว เป็นเกียรติ์อย่างยิ่งค่ะคุณปุ้ย เคยได้ยินเหมือนกันค่ะว่ารบ.จุฬา.มาตรฐานดีมาก ลูกค้าเลยแน่น..8) ส่วนเรื่องวีซ่าถ้าเฉพาะฮาวายไม่ต้องขอวีซ่าค่ะ ถ้าเป็นเมกาต้องขอทุกคน แต่ก็ไม่ยากค่ะเห็นบอสกะคุณแม่เค้าไปมาหลายรอบแล้วเหมือนกันจ้า..ตอนหลังเห็นบ่นว่าอยากไปแคริฟอร์เนีย จะไปดู yosemite parkว่าง้านคุณปุ้ยรู้จักมะคะ?..(T)