กำลังแสดงผล 1 ถึง 8 จากทั้งหมด 8

หัวข้อ: . ...เหมือนละคร... .

  1. #1
    เจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์ สัญลักษณ์ของ ใบไม้สีชมพู
    วันที่สมัคร
    Jun 2006
    กระทู้
    2,112

    . ...เหมือนละคร... .



    กาลเวลาพาใจให้รู้จัก
    กาลเวลาพารักมาปักฝัน
    กาลเวลาพาคำหวานกำนัล
    กาลเวลาพาขวัญผูกพันใคร

    ทุกรอยจำคำเอ่ยไม่เคยหาย
    แม้นภายในอยากเร้น..เห็นสุขได้
    เฝ้าถวิลกลิ่นรักหอมย้อมหัวใจ
    คนฝันใฝ่อวลห้วงลึกดวงฤดี

    สวยสายหมอกหยอกเย้าเคล้าลมหนาว
    หวนเรื่องราวขม-ชื่นสะอื้นถี่
    รักกว่างามความหมายคล้ายไม่มี
    เศร้าฉะนี้หัวใจไยฝืนคิด

    เฝ้าคิดหวังลำพังไกลได้ครองฝัน
    สายสัมพันธ์กระชับประดับจิต
    ดอกรักบานหวานละไมในชีวิต
    ปั้นประดิษฐ์รักเร้นเป็นรูปทรง

    ค่อยค่อยเด่นเป็นรูปร่างกลางรู้สึก
    ผ่าวลมดึกหวิวไหวใจเคลิ้มหลง
    รอความฝันวันเป็นเราเฝ้าพะวง
    อารมณ์คงโหยหาปร่าเร่าร้อน

    โอ้อกเอ๋ยเคยวาดสวาทหวาน
    ร่ายกลอนกานท์รำพันถึงวันก่อน
    รักไกลหยิบเกินหยิบได้ไขว่อาวรณ์
    เหมือนละครบทลาตาคลอน้ำ





    ::)

  2. #2
    ศิลปิน นักเขียน สัญลักษณ์ของ maanoy
    วันที่สมัคร
    Jul 2006
    กระทู้
    2,271
    คงได้แค่แอบชอบอยู่ห่างห่าง
    ยามอ้างว้างคอยเป็นที่ปรึกษา
    ยิ่งอยู่ใกล้ก้อเหมือนไกลตลอดมา
    เธอไม่เคยจะรู้ว่าฉันคิดอย่างไร
    อยากจะบอกสักล้านครั้งแต่ไม่กล้า
    ภาวนาให้เธอรู้เองได้ไหม
    อย่าเลยนะมาบอกฉันว่าชอบใคร
    ทั้งๆหัวใจมันเจ็บปวดเหลือจะทน

  3. #3
    ศิลปิน นักเขียน สัญลักษณ์ของ maanoy
    วันที่สมัคร
    Jul 2006
    กระทู้
    2,271
    ส่งสายใยพร้อมใจหวังพิงพัก
    ส่ง..คำรักทักทาย...สหายเอ๋ย
    ส่งคำอ้อนกลอนพร่ำครั้งเก่าเคย
    ส่งชามเชย..เผยใจ..ไม่ลืมเลือน
    ....หายไปไหนหลายวันฉันถามหา
    ห่างไกลตาลาลับแหม๋ลืมเพื่อน
    ไม่มีเงาเข้ามาแม้เยี่ยมเยือน
    หรือบิดเบือน..หรือจะจางแรมร้างไกล

  4. #4
    เจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์ สัญลักษณ์ของ ใบไม้สีชมพู
    วันที่สมัคร
    Jun 2006
    กระทู้
    2,112

    . ...เหมือนละคร... .

    ::)

    อ้ายหมาน้อย บ่ได้พ้อกันโดนเติบเนาะ คิดฮอดคือเก่าจ้า

    ยากเร้นร้าวก้าวข้ามเงาความคิด
    หนึ่งชีวิตกล้ำกลืนกับหมื่นเหงา
    ทุกข์ทนสู้รู้ค่ากว่าเป็นเรา
    มียิ้มเย้าใจคว้างบางเวลา

    กี่คืนฝนทนเพ้อละเมอฝัน
    กี่คืนวันรอใครไม่เยี่ยมหา
    กี่คืนเศร้าเงาใจไม่หวนมา
    กี่ทรมากี่คว้างถูกหมางเมิน

    น้อยใจโกรธโทษใครไร้ความหมาย
    เพียงผ่านกลายแล้วร้างเป็นห่างเหิน
    อกให้พิงจริงใจให้เหลือเกิน
    ชื่นรักเพลินเพริดพร่ำน้ำตากระเด็น

    ข่มหัวใจไกลรักต้องหักหาญ
    อย่าดักดานอาลัยใครจะเห็น
    จะหัวเราะเริงร่ายิ้มหน้าเป็น
    ร้าวจะเร้นซ่อนเจ็บเก็บแอบพับ

    เกิดมาเศร้าเคล้าน้ำตามาหลายหน
    เกิดเป็นคนมีใจไหวสดับ
    หนาวอารมณ์ขมขื่นมิฝืนรับ
    ใจอาจสับสนบ้าง...ช่างกระไร

    สิ่งคิดเห็นเป็นฝันทุกวันนี้
    สุข-เศร้ามีทั้งมั่นและหวั่นไหว
    เพียงใจนี้มีปณิธานมิลาญใคร
    จะร้องไห้หัวเราะเพราะตนเอง

  5. #5
    ศิลปิน นักเขียน สัญลักษณ์ของ maanoy
    วันที่สมัคร
    Jul 2006
    กระทู้
    2,271
    คมเนาะกลอนเจ้า....(ใบบุเมือง) บานซานดังอ้าย.ขาดจื่อหวื่ออิอิ
    ไม่ได้พ้อกันดล ปีหนึ่งพึ่งมาพ้อกลอนเผิ่น...เว๋ย...
    ตะแมนเป็นตาซังกะด้อ...เห๋อเห่อ..

  6. #6
    เจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์ สัญลักษณ์ของ ใบไม้สีชมพู
    วันที่สมัคร
    Jun 2006
    กระทู้
    2,112

    . ...อยากรู้... .

    อยากถามดูความรู้สึกคนลึกลับ
    ไป-มากับความสับสนปนอ่อนไหว?
    อยากรื้นค้นจนซึ้งถึงแก่นใน
    อยากเข้าใจชีวิตอย่าบิดเบือน

    ค้นจนสุดจุดหมายท้าทายฝัน
    ความผูกพันแนบชิดสนิทเหมือน
    กี่ถูกผิดมิตรเรือนใจได้ตักเตือน
    มากกว่าเพื่อนเหมือนนักคนรักกัน

    ในดวงจิตคิดอะไรโปรดได้เอ่ย
    ลองเฉลยให้ก้าวล่วงสู่ดวงขวัญ
    หวังพริ้งเพริศเปิดประกายสายชีวัน
    ร่วมทางฝันสองเราเข้าใจจำ

    วันคืนใดไหวโยกโศกเศร้าจิต
    อยากเคียงชิดผ่อนหายคลายระส่ำ
    มอบห่วงใยไมตรีคลี่หม่นดำ
    งามเลิศล้ำอำไพกลางใจคน

    มีอะไรให้เห็นความเป็น.....รัก
    ช่างน้อยนักจนตระหนกหวั่นตกหล่น
    แม้นอยู่ไกลยังใฝ่หา....กล้าประจญ
    จะอดทนคนนี้ไม่หนีแพ้

    หาตัวตนคนไกลเข้าใจยาก
    หนึ่งใจฝากอาทรซ้อนรักแน่
    อยู่ตรงไหนใคร่รู้อยากดูแล
    ยามอ่อนแอแอบช้ำน้ำตาคลอ

    ความเป็นเธอเข้าใจยากลำบากหา
    เฉลยมาทุกคำถามตามร้องขอ
    คืนฟ้ามัวเหมือนหัวใจคนไกลรอ
    หากคิดล้อให้จำ...ใจดำจริง!


    เว้าเป็นตาย่านแท้อ้าย ไปหาหมอแหน่เด้อ
    เข้าบ้านมหาบ่ค่อยได้จ้า เข้ามาบ่พ้อไผก็เป็นทรงตื่นๆ
    มื่อนี้ดีใจหลายได้พ้อกัน

    :g::)

  7. #7
    ศิลปิน นักเขียน สัญลักษณ์ของ maanoy
    วันที่สมัคร
    Jul 2006
    กระทู้
    2,271
    สิ่งที่เห็น คล้ายจะใช่ ที่ได้เห็น
    ที่แท้เป็น ภาพร่าง เลือนลางฝัน
    เมื่อลมพัด สบัดริ้ว ปลิวลมพลัน
    หายงึนงัน ในเงาน้ำ ไสวติง
    สิ่งที่เห็น คล้ายจะใช่ แต่ไม่แน่
    ใช่ว่าแท้ แก่สายตาเชื่อทุกสิ่ง
    ที่ว่าแน่ยังแปรไปหวังในความจริง
    ที่ว่านิ่งยังฝันแปรไม่แน่นอน
    ที่แท้ภาพที่เห็นเป็นแค่เงา
    เพียงหยอกเหย้าและเฝ้าหลอกหลอน
    แสดงบทมีกำหนดฉากบางตอน
    ดั่งละคร..เสแสร้งแกล้งแสดง
    ซะเนแล้ว บ้าน มะ หา เนาะ คั้น...บ้าน เซียงคือสิไค....อิอเซียงเล็กเด้ออิอิอิ

  8. #8
    เจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์ สัญลักษณ์ของ ใบไม้สีชมพู
    วันที่สมัคร
    Jun 2006
    กระทู้
    2,112
    ข่มหัวใจไกลรักช่างหนักหนา
    เจ็บปวดปร่าความฝันไม่ทันเห็น
    ยังอาลัยไห้หาน้ำตากระเด็น
    ฝันไม่เป็นความจริงนิ่งเสียดาย

    เมื่อวันวานหวานฉ่ำค่ำคืนฝัน
    ร้อยผูกพันหวิวหวามวาบความหมาย
    ค่อนดึกนี้น้ำตาหล่นคืนฝนปราย
    ยิ่งใจหายฝันเก้อใครเผลอเมิน

    รักล้นทรวงดวงจิตสนิทแนบ
    อกปลาบแปลบมีบ้างใครห่างเหิน
    ไม่มีสิทธิ์คิดถึงซึ้งเหลือเกิน
    ก้มหน้าเดินระทมข่มอาลัย

    รู้ลึกได้เยื่อใยนี้ ไม่มีจบ
    หักหาญลบยิ่งฝืนสะอื้นไห้
    ห่างความรักตระหนักช้ำจำหัวใจ
    ยิ่งอยู่ไกลยิ่งโหยหาสิ่งมาแทน

    วิถีรักหักหาญไปก็ไร้ผล
    รักของคนย่างก้าวยาวหนักแน่น
    มีอุปสรรครักจะฝ่าอย่าดูแคลน
    ถึงว่าแม้นมิสมหวังยังพร่ำเพ้อ


    เซียงเล็กกะเซียงเล็กนั่นล้า

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •