ฉันอาจไม่ใช่ใครที่ .......เธอใช้ทั้งหัวใจค้นหา
ฉันอาจไม่ใช่ดวงดาวบนฟ้า...ที่เธอแหงนมองดูได้
ฉันเป็นเพียงแสงเล็ก ๆ .........จากก้านไม้ขีดไฟ
แต่จะหลอมเป็นแสงสว่างสุดท้าย....ให้เพียงเธอ
ฉันอาจไม่ได้เป็นดอกกุหลาบ.......ต้องตาใครต่อใคร
ฉันเป็นเพียงดอกไม้ที่พลิ้วไหว.......ให้เธอยิ้มได้เสมอ
ดอกไม้ไม่มีชื่อในโลกที่..........ไม่มีใครได้พบเจอ
แต่จะเป็นดอกไม้เดียว...........ที่บานในใจเธอตลอดไป
ฉันอาจไม่ใช่สายฝนโปรย
ฉันเป็นเพียงหยดน้ำที่โบกโบย........ความอ่อนล้าให้เธอได้
หากแม้เป็นหยดน้ำตา ............จะหลั่งรินมาให้เธอสบายใจ
รอเวลาเหือดแห้งไป .............ให้เธอพบวันคืนที่สดใสแสนดี
ฉันอาจไม่ใช่สายลม
แต่ฉันเป็นอณูความห่วงใย .........ที่เพาะบ่ม ทุกลมหายใจนับจากนี้
ในหัวใจที่ว่างเปล่า...เธออาจไม่มีฉันแล้วก็ตามที
แต่ขอให้รับรู้เถอะคนดี...ทุกความรู้สึกที่ฉันมีจะไม่เปลี่ยนไป
ฉันเป็นเพียงสิ่งเล็ก ๆ บนโลกนี้
ไม่ขอเป็นอะไรที่มากมี ........และยิ่งใหญ่
แม้เธอเห็นฉันเป็นเพียงภาพฝัน...ไร้ตัวตน.....บนความห่างไกล
ก็ลืมเถอะเธอ...ลืมฉันให้หมดใจ .........ฉันไม่เคยเสียใจที่รักเธอ...
อ้างข้อความนี้
Bookmarks