ภารกิจของหิ่งห้อย

[ต้นข้าว]

เดวิทไม่ได้จัดการอะไรในการจากไปของยายบัวสาย เจ้าหิ่งห้อยรับอาสาติดต่อเจ้าอาวาสมารับศพไปเผา โดยเดวิทยินยอมจ่ายค่าดำเนินการให้ เขาปรารภว่า

“แย่หน่อยนะ ญาติก็ไม่มีมาจัดงานเลย อย่างนี้จะเอาบุญจากที่ไหน พรุ่งนี้แกไปตักบาตรให้ยายเขาหน่อยสิหิ่งห้อย “

เจ้าหิ่งห้อยหมุนหัวไปรอบหนึ่ง

“ ไม่ทันแล้วครับเจ้านาย ยายไปเกิดในสวรรค์แล้วครับ นางฟ้าเขาอิ่มทิพย์ แต่พรุ่งนี้ผมก็จะไปตักบาตรให้ตามที่เจ้านายสั่งจะได้ส่งบุญไปให้ “

“ เออ ดีแล้ว “ เขาพยักหน้าหงึก ๆ มองเจ้าหิ่งห้อยด้วยความฉงนในสิ่งที่มันพูด มันคงเอามาจากหนังสือ ก็มันมีหน้าที่อ่านหนังสือ หุ่นยนต์มันจะไปรู้อะไร

“ เออ ทำไมเดี๋ยวนี้ไม่เห็นแกเปลี่ยนชื่อเลย เปลี่ยนนิสัยแล้วหรือไง”

“ เปล่าครับ ผมยังทำหน้าที่ของหิ่งห้อยอยู่ ก็เลยยังใช้ชื่อนี้อยู่ครับ “ มันยักคิ้ว เดวิทรู้สึกเวลามันยักคิ้ว เท้าของเขามันคอย จะยักตามด้วยความหมั่นไส้

“หน้าที่อะไรของแก “

“ ก็คอยส่องแสงเล็ก ๆ ให้กับคนที่อยากมองเห็นทางเล็ก ๆ ในความมืดอันกว้างใหญ่ไพศาล ดุจดังความมืดในจักรวาล “

“พอ พอ พอเลย ไอ้สำนวนของแก ไปได้แล้ว “ เดวิทโบกไม้โบกมือ



เจ้าหิ่งห้อยมาหยุดอยู่ตรงหน้าเจ้านายของมัน

“ เจ้านายครับ ผมรู้ว่าเจ้านายซื้อผมมา ผมพยายามอ่านหนังสือที่เจ้านายชอบ และเล่าให้ฟังสนุกให้เจ้านายเพลิดเพลิน แต่ผมอยากจะลาออก เจ้านายมีเงินเยอะ คงจะไม่เป็นไรถ้าซื้อตัวใหม่มา เดี๋ยวนี้มือสองก็ไม่แพง เพราะเขาเปลี่ยนโปรแกรมเร็วและพวกโปรแกรมหุ่นยนต์อ่านหนังสืออย่างผม มันมีคนต้องการน้อย เพราะฉะนั้น มันจะค่อนข้างเอี่ยมอ่อง บางทีอ่านให้ฟังสองสามเล่ม เขาก็เบื่อขอเปลี่ยนโปรแกรมเป็นไปท่องอวกาศกันแทน เอาหุ่นยนต์ไว้เล่าเรื่องอวกาศและคอยไปเป็นเพื่อนคู่หูเวลาไปเช่าขับยานอวกาาศที่ศูนย์จักรวาลจำลอง ตอนนี้กำลังฮิตกาแล็กซีใหม่ ๆ กันมาก “

เดวิทงง มันพูดเยอะและเร็ว ไม่มีช่วงเบรก

“แล้วแกจะทำอะไร “

เจ้าหิ่งห้อยยืดอกและผายมือ ทำท่าเหมือนนักร้อง

“ผมจะไปอยู่ที่วัด นั่งที่ศาลาฟังธรรม แล้วคอยเทศน์ให้คนที่มาวัดฟัง เพราะคนที่มาวัด มาด้วยความทุกข์ใจ “

เดวิทส่ายหน้า “ มีคนไปวัดกี่คนกัน “

“นั่นแหละครับยิ่งดี ยิ่งมีมาน้อยคน แสดงว่าคนที่มานั้นทุกข์เต็มที่ และผมก็เป็นเพียงหิ่งห้อยน้อย มีแสงไม่มากพอที่จะสว่างกระจ่างทั้งโลกาแบบพระจันทร์ ผมช่วยคลายทุกข์ให้ครั้งละคนก็พอใจยิ่งแล้วครับเจ้านาย
สมชื่อหิ่งห้อยของผม “

“ แล้วแกจะเอาอะไรไปช่วยคลายทุกข์ให้เขา แฮร์รี่ พอตเตอร์ น่ะเหรอ แกได้เวทมนตร์คาถามาจากในหนังสือเหรอไง “

“ เปล่าครับ เจ้านาย “ เจ้าหิ่งห้อยหมุนหัว 3 รอบ

“ผมรู้พระไตรปิฎกทั้งหมดแล้วครับ รวมทั้งคำสอนจากท่านอาจารย์เก่ง ๆ ทั้งหลาย ผมเข้าไปในหมวดธรรมะทั้งหมด ถึงผมจะเป็นหุ่นยนต์ไม่อาจรู้สึกได้ว่าทุกข์คือยังไง แต่ผมรู้ว่าคนที่เขาทุกข์ เขาเป็นยังไง และจะคลายยังไงตามคำสอนของพระพุทธเจ้า “

เดวิทอึ้ง เขานึกไม่ถึงว่าเจ้าหิ่งห้อยจะมีพุทธิปัญญาถึงเพียงนี้ มันเป็นเพียงหุ่นยนต์ตัวหนึ่งเท่านั้นนี่นา ทำไมมันคิดเองเป็นด้วยขนาดเขามีห้องสมุดส่วนตัวถึงสองประเภท เขายังไม่เคยคิดจะอ่านพระไตรปิฎกหรือธรรมใด ๆ ที่อยู่ในคอมพิวเตอร์มาตั้งแต่พ.ศ. 2542 เลย อย่าว่าแต่จะรู้ไปเพื่อช่วยเหลือผู้อื่น แม้แต่จะเพื่อใช้กับตัวเองก็ยังไม่เคยอยากรู้

“ ทำไมแกอยากไป…เทศน์ “

เจ้าหิ่งห้อยทำท่านักร้องอีก

“ พระพุทธเจ้าสอนว่า เราควรช่วยเหลือเกื้อกูล มีเมตตาต่อผู้อื่น ให้มีความเมตตานั้นมากเหมือนกับแผ่นดินที่ขุดไม่มีวันหมดผมประทับใจมาก ผมอยากเป็นแผ่นดินที่ใคร ๆ มาขุดไม่มีวันหมดผมอยาก..”

“ พอ พอ พอแล้ว ตกลงฉันจะให้แกไปก็แล้วกัน “ เดวิทโบกไม้โบกมืออีก

“ขอบคุณครับเจ้านาย ที่ให้โอกาสหิ่งห้อยตัวน้อยนี้ได้ทำประโยชน์มหาศาลแก่ตัวเอง ในอันที่จะเผยแพร่ธรรมะ เพื่อ…”

“ฉันบอกว่าพอแล้วไง รึจะให้เปลี่ยนใจไม่อนุญาต “

เจ้าหิ่งห้อยรีบเงียบเสียงลงทันที มันยักคิ้ว 3 ครั้งให้กับตัวเองอย่างดีใจ

............................

(จบ ภารกิจของหิ่งห้อย)

ที่มา หนังสือ ธรรมะรอบกองไฟ (ขวัญ เพียงหทัย)