..ก็ไม่รู้ว่าคำไหนทำให้ซึ้ง
มากกว่าคำว่าคิดถึงที่มอบให้
คำ ๆ นี้เหมือนพูดกันนั้นบ่อยไป
โปรดเข้าใจมันสื่อได้จากใจจริง
....คิดถึงแทบขาดใจรู้ไว้บ้าง
ยามอ้างว้างเหมือนแทนได้ในทุกสิ่ง
แม้ยามเหงาเจ้าใจได้พักพิง
แทนรักจริงว่าคิดถึงก็ซึ้งใจ
..ก็ไม่รู้ว่าคำไหนทำให้ซึ้ง
มากกว่าคำว่าคิดถึงที่มอบให้
คำ ๆ นี้เหมือนพูดกันนั้นบ่อยไป
โปรดเข้าใจมันสื่อได้จากใจจริง
....คิดถึงแทบขาดใจรู้ไว้บ้าง
ยามอ้างว้างเหมือนแทนได้ในทุกสิ่ง
แม้ยามเหงาเจ้าใจได้พักพิง
แทนรักจริงว่าคิดถึงก็ซึ้งใจ
....เฝ้าคิดถึงเธอนั้นทุกวันคืน...
...ไม่อาจฝืนความรู้สึกเหล่านั้นได้...
...เพียรเฝ้าถามตัวเองว่าทำไม...
...เจ้าหัวใจเฝ้าแต่คิดจิตห่วงหา...
...เรียกเธอว่าคนแสนดีของตัวฉัน...
...เพียงแค่ฝันตัวเราก็หม่นไหม้...
...แท้แล้วเธอเป็นคนดีของใครใคร...
...จึงได้เพียงเก็บเธอไว้ให้หวนหา...
..คิดถึง ครวนคร่ำ ร่ำไห้
คิดถึง จวนใจ ขาดหนา
คิดถึง คนไกล ห่างลา
คิดถึง เวลา ผ่านเลย
...ใจเอ๋ย ใจหนอ ใจเจ้า
ใจเฝ้า รำพัน หวนให้
ใจจ๋า ใจเจ้า คิดถึงใคร
ใจจ๋า ร่ำไห้ ค่ำคืน
...รับรู้ ดว้ยเถิด คนนั้น
คนที่ ใจฉัน คิดถึง
ทุกวัน ฉันนี้ รำพึง
คนึง ครวนหา แต่เธอ
คิดฮอดหลายคนดีที่อยู่ไกล อยากอยู่ใกล้คนดีทุกเช้าค่ำ
แต่งกลอนกะบ่เป็นงั้นกะฝากรูปให้เบิ่งแทนคำคิดถึงเด้อจ้า
เพียงแค่คิด....อยู่ในใจ....ให้ซึ้งอยู่
เพียงได้รู้......ว่า...คิดถึง...ก็ล้ำค่า
เพียงแอบรัก..แอบหลงใหล...ในทุกครา
แค่มองตา.....ก็รู้ใจ.............ในทันที
แค่.."คิดถึง".....ก็ซึ้งใจ....เข้าให้แล้ว
ยิ่งเจื้อยแจ้ว...ยิ่งชวนใจ...ให้เข้าที่
ถอดเขี้ยวเล็บ...ยอมมอบใจ....ให้คนดี
เอ่ยคำนี้.......ว่า.." คิดถึง ".....ก็ซึ้งใจ
ความคิดถึงมีมากอยากไปหา.....สุขอุราคนดีได้ชิดใกล้
คิดถึงคนดีทุกเวลาอยู่ร่ำไป.....แสนสุขใจแม้นได้คิดถึงเธอ
...สำหรับฉันขอบอกได้ใจคงมั่น...
...ทุกคืนวันเฝ้าคนึงถึงเสมอ...
...เฝ้ารอวันจะได้พบประสพเจอ...
...จะคอยเก้ออยู่อย่างนี้ซักกี่วัน...
...ที่แดนใต้อยู่แสนไกลเกินไปเห็น...
...ทุกเช้าเย็นหัวใจเรี่มไหวหวั่น...
...กลัวคนดีจะหลงลืมความสัมพันธ์...
...ทิ้งตัวฉันที่คอยหวังยังเฝ้ารอ...
ห่างไกล พาใจ เศร้านัก
คิดถึง คนรัก หนักหนา
คิดถึง หว้งวัน เวลา
จากมา ทิ้งถิ่น แดนไทย
.....ค่ำคืน เดือนเด่น อยากเห็นหน้า
คอยนั่ง สบตา สูขสันต์
เจื้อยแจ้ว แว่วเสียง จำนรรจ์
คงสูข คงสันต์ ดั่งใจ
....แต่นี้ มีเพียง คิดถึง
รำพึง รำพัน ฝันหา
คิดถึง ยามไกล ลับตา
ปราถนา ได้อยู่ คู่กัน
..วอนฟ้า วอนดาว พราวแสง
โปรดแจ้ง ข่าวสาร วานให้
ส่งความ คิดถึง แดนไกล
ฝากให้ ดว้ยใจ คนคอย
ยอมรับว่ายากที่จะทำใจได้
ให้หักห้ามหัวใจ..ไม่ให้คิดถึง
เพราะทุกช่วงเวลาของความคิดคำนึง
ยังมีเธอผู้ซึ่ง...ฉันนั้นคิดถึงทุกลมหายใจ
"รัก" และ "กำลังใจ" ฉันมีไว้เพื่อแบ่งปัน
Bookmarks