กำลังแสดงผล 1 ถึง 3 จากทั้งหมด 3

หัวข้อ: เวลาที่สำคัญที่สุดคือ ปัจจุบัน...คำสอนท่านติช นัท ฮันต์

  1. #1
    ดูแลตรวจสอบเนื้อหา สัญลักษณ์ของ ต้นข้าว
    วันที่สมัคร
    Dec 2007
    กระทู้
    588

    เวลาที่สำคัญที่สุดคือ ปัจจุบัน...คำสอนท่านติช นัท ฮันต์

    ท่านติช นัท ฮันต์

    เวลาที่สำคัญที่สุดคือ ปัจจุบัน...คำสอนท่านติช นัท ฮันต์



    จงจำไว้ว่า

    มีเวลาที่สำคัญที่สุดเวลาเดียว คือ ปัจจุบัน

    ช่วงขณะปัจจุบันเท่านั้นที่เป็นเวลาที่เราเป็นเจ้าของอย่างแท้จริง

    บุคคลที่สำคัญที่สุดก็คือ คนที่เรากำลังติดต่ออยู่ คนที่อยู่ต่อหน้าเรา

    เพราะเราไม่รู้ว่าอนาคตเราจะมีโอกาสได้ติดต่อกับใครอีกหรือไม่

    และ ภารกิจที่สำคัญที่สุดก็คือ

    การทำให้คนที่อยู่กับเราขณะนั้นๆมีความสุข

    เพราะนั่นเป็นภารกิจอย่างเดียวของชีวิต

    .

    เราจะทำอย่างไรจึงจะสามารถอยู่กับปัจจุบัน อยู่กับคนรอบข้างเรา

    ช่วยลดความทุกข์และเพิ่มความสุขแห่งชีวิตเหล่านั้น

    คำตอบก็คือ เราจะต้องฝึกสติ

    .

    ท่าน ติช นัท ฮันต์

    จากหนังสือ ปาฎิหาริย์แห่งการตื่นอยู่เสมอ

    .



    ที่มา : http://www.oknation.net/blog/awake

  2. #2
    ท่องเวบ สัญลักษณ์ของ pui.lab
    วันที่สมัคร
    Jul 2006
    ที่อยู่
    โสดไม่มีใครเอา หรือว่าเราไม่เอาใคร
    กระทู้
    8,954
    บล็อก
    9
    จงจำไว้ว่า

    มีเวลาที่สำคัญที่สุดเวลาเดียว คือ ปัจจุบัน

    ช่วงขณะปัจจุบันเท่านั้นที่เป็นเวลาที่เราเป็นเจ้าขอ งอย่างแท้จริง

    บุคคลที่สำคัญที่สุดก็คือ คนที่เรากำลังติดต่ออยู่ คนที่อยู่ต่อหน้าเรา

    เพราะเราไม่รู้ว่าอนาคตเราจะมีโอกาสได้ติดต่อกับใครอ ีกหรือไม่

    และ ภารกิจที่สำคัญที่สุดก็คือ

    การทำให้คนที่อยู่กับเราขณะนั้นๆมีความสุข

    เพราะนั่นเป็นภารกิจอย่างเดียวของชีวิต
    บ้านมหาดอทคอม เว็บไซต์ส่งเสริม ศิลปะ วัฒนธรรมไทย ศิลปิน ความรู้ออนไลน์
    st1: มิตรภาพและรอยยิ้ม กับดีเจคนไกลบ้าน st1:

  3. #3
    อิแหล้โสตาย
    Guest
    คำสอนของ แม่ชีทศพร เทวาพิทักษ์ธรรม
    พุทธภาษิต
    รักษาตัว กลัวกรรม อย่าทำชั่ว
    จะหมองมัว หม่นไหม้ ไปเมืองผี
    จงเลือกทำ แต่กรรม ที่ดีดี
    จะได้มี ความสุข พ้นทุกข์ภัย

    พ่อแม่ก็แก่เฒ่า จำจากเจ้าไม่อยู่นาน
    จะพบจะพ้องพาน เพียงเสี้ยววารของคืนวัน
    ใจจริงไม่อยากจาก เพราะยังอยากเห็นลูกหลาน
    แต่ชีพมิทนทาน ย่อมร้าวรานสลายไป
    ขอเถิดถ้าสงสาร อย่ากล่าวขานให้ช้ำใจ
    คนแก่ชะแรวัย ย่อมเผลอไผลเป็นแน่นอน
    ไม่รักก็ไม่ว่า เพียงเมตตาช่วยอาทร
    ให้กินและให้นอน คลายทุกข์ผ่อนพอสุขใจ
    เมื่อยามเจ้าโกรธขึง ให้นึกถึงเมื่อเยาว์วัย
    ร้องให้ยามป่วยไข้ ได้ใครเล่าเฝ้าปลอบโยน
    เฝ้าเลี้ยงจนเติบใหญ่ แม้นเหนื่อยกายก็ยอมทน
    หวังเพียงจะได้ผล เติบโตจนสง่างาม
    ขอโทษถ้าทำผิด ขอให้คิดทุกโมงยาม
    ใจแท้มีแต่ความ หวังคอยช่วยอำนวยชัย
    ต้นไม้ที่ใกล้ฝั่ง มีความหวังอยู่นานได้
    วันหนึ่งคงล้มไป ทิ้งฝั่งไว้ให้วังเวง

Tags for this Thread

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •