แม่สัตว์กับแม่คน

[ต้นข้าว]

มนุษย์มักจะอ้างและยกว่าตนเองเป็นสัตว์ประเสริฐ มีปัญญาเลิศกว่าสัตว์ใดๆ ในโลก แต่ทุกวันนี้คำพูดนี้ พูดได้ไม่เต็มภาคภูมิ

มีพฤติกรรมหนึ่ง ที่ไม่ได้เกิดขึ้นในหมู่สัตว์เลย แต่กลับเกิดในมนุษย์มากที่สุด ถือว่าเป็นพฤติกรรมบางอย่างของสัตว์ที่ยังประเสริฐกว่าคนเสียอีก

อย่างกับข่าวแม่ใจร้ายคลอดลูกแล้วโยนทิ้งถือว่าเลวยิ่งกว่าสัตว์ เพราะไม่มีสัตว์ในโลกชนิดใด ที่กล้าฆ่าลูกตัวเองได้ลงคอเท่ากับคน

ถ้าจะด่าคนที่ทิ้งลูกว่าชิงหมาเกิดคงไม่ใช่เพราะหมายังรักลูกของมัน กว่าจะทิ้งลูก มันจะให้นมเลี้ยงลูกจนแข็งแรงพอที่จะออกหากินเองได้

มีคนจำนวนไม่น้อยมักอ้างว่าเป็นการหาประสบการณ์เรื่องความรัก แต่อาตมาคิดว่า มันเป็นความใคร่มากกว่า เมื่อตั้งท้องขึ้นมา แทนที่จะได้ประสบการณ์ กลับกลายเป็นประสบกรรม เมื่อประสบกรรม ก็กล้าที่จะคิดทำชั่ว มันกลายเป็นลูกโซ่ของการก่อเวรก่อกรรม

อ่านข่าวเรื่องแม่ทิ้งลูกลูกทิ้งแม่ ต่างคนต่างแย่งกันทิ้งแล้วน่าใจหาย เดี๋ยวนี้เด็กๆ ถูกทิ้งกันมาก ทั้งที่บ้านปากเกร็ด บ้านรังสิต ส่วนแม่แก่ๆ ที่ทำประโยชน์ต่อลูกไม่ได้ ก็โดนลูกทิ้งที่บ้านบางแค มีเป็นร้อยๆ คน

พฤติกรรมเหล่านี้น่าจะเป็นเครื่องชี้วัดความเสื่อมในคุณธรรม ศีลธรรมของคนไทยได้เป็นอย่างดี
ยิ่งทุกวันนี้มีบ้านที่เหมือนกับบ้านปากเกร็ด บ้านรังสิต และบ้านบางแค เกือบทั่วเมืองไทย โดยเฉพาะในจังหวัดใหญ่ๆ นับเป็นเครื่องยืนยันถึงความเสื่อมโทรมของคุณธรรม

ถ้าเราไม่ปลูกฝังเรื่องศีลธรรมคุณธรรม ความรู้ผิด รู้ชั่ว ให้อยู่ในสันดานคนเสียตั้งแต่วันนี้ เชื่อว่าอีกหน่อยคงจะมีบ้านชนิดนี้ทั่วทุกอำเภอ

จึงอยากเตือนสติว่าสัตว์มันยังรัก ลูกเราเป็นมนุษย์ เป็นคนแท้ๆ ถ้าหากทิ้งลูก ทิ้งพ่อแม่ มันเหมือนหมดจิตวิญญาณของความเป็นมนุษย์ นับวันจิตจะต่ำลงเทียบเท่าสัตว์

วันแม่ที่จะถึงนี้รวมทั้งทุกๆ วัน ไม่ต้องไปทำบุญกับพระวัดใดๆ หรือพระรูปไหนๆ หาของดีๆ ให้แม่กิน ทำสิ่งดีๆ ให้แม่ดีใจ ก็ถือว่าเป็นบุญที่สุดแล้ว และยังเป็นการทำบุญกับ พระอรหันต์เสียด้วย




พระพยอม กัลยาโณ
ข้อมูลจากคมชัดลึก
ภาพประกอบทางอินเตอร์เน็ต