::) อย่าทิ้งตัวเอง
ในพระพุทธศาสนามีคำอยู่คำหนึ่งว่า สกํ ตุฎฺฐิ แปลตามตัวหนังสือว่า “ยินดีของตนเอง” แปลให้เข้าใจชัด ๆว่า ความภูมิใจในสมบัตของตัวเอง เป็นคุณธรรมข้อหนึ่งแต่ ออกจะขาดแคลนมากในหมู่ของคนเรา เช่นสมัยที่โลกยังไม่รู้จักเรือพระที่นั่งสุพรรณหงส์นั้น ฝรั่งนักท่องเที่ยวกลุ่มหนึ่งที่มาเที่ยวเมืองไทย ไปขอดูเรือพระราชพิธี เจ้าหน้าที่ไทยไม่เต็มใจให้ดู อ้างว่าเป็นของเก่าล้าสมัย แต่พอฝรั่งเห็นเรือพระที่นั่งสุพรรณหงส์เข้า ถึงกับตะลึงในความวิจิตรงดงาม เก็บเอาไปเลื่องลือทั่วโลกจนเท่าทุกวันนี้
ดูให้ใกล้เข้ามาอีก เมื่อเช้านี้เราแต่งตัวมาทำงาน สวมเสื้อผ้าที่ผลิตในไทย แต่ประทับตราต่างประเทศ สวมรองเท้าไทยที่ใช้ชื่อต่างประเทศ ขึ้นรถเมลย์ที่ติดป้ายโฆษณาสินค้าไทยที่ใช้ชื่อต่างประเทศ
ผ่านห้างร้านที่ติดป้ายชื่อเป็นภาษาและอักษรต่างประเทศ ถึงที่ทำงานแล้วลงเวลาทำงานเป็นตัวเลขต่างประเทศ
นี่คือตัวอย่างเพียงเล็กน้อยของโรคขาดความพอใจในสมบัติของตัวเอง
ว่ากันว่า ญี่ปุ่นเป็นชาติที่มีความพอใจในตนเองสูงที่สุในโลก การที่ญี่ปุ่นสามารถพัฒนาตนเองจนเป็นประเทศมหาอำนาจทางเศรษฐกิจอยุ่ในขณะนี้ ย่อมเป็นข้อยืนยันได้ดี ส่วนการที่ไทยเราซึ่งออกวิ่งพร้อมๆกับญี่ปุ่น แต่ถูกญี่ปุ่นทิ้งห่างไปตั้ง ๑๕๐ ปี เพราะคนไทยเป็นโรคขาดความพอใจในตนเอง
คนที่ขาดความพอใจในสมบัติของตัวเองนั้น ยากที่จะคิดปรับปรุงแก้ไขหรือพัฒนาสมบัตของตัวเอง หากแต่พร้อมเสมอที่จะทิ้งอะไรได้ทุกอย่าง ตั้งแต่ทิ้งวัฒนธรรมระเบียบประเพณีแบบแผนของตัวเอง ทิ้งศักดิ์ศรีของตัวเอง และทิ้งคุณธรรมในใจของตัวเองเป็นที่สุด
จะไม่ลองถามตัวท่านเองดูบ้างหรือว่า มีความพอใจในสมบัติของตัวเองสูงแค่ไหน

ธ.ที่ราบสูง
อย่าทิ้งโตเอง