มองรูปแม่ ที่วาง ข้างหนังสือ
พนมมือ ใจอิ่ม แม่ยิ้มให้
โอ้..แม่จ๋า รักแม่แท้ แต่ห่างไกล
แม่อยู่ไหน ให้รู้หนา ว่าลูกรัก
กอดรูปถ่าย สองนิ้ว แนบอกซ้าย
คิดถึงกาย ไออุ่น ยามหนุนตัก
แม่จ๋าแม่ ลูกอึ้ง คิดถึงนัก
แม่เหนื่อยหนัก ลูกรู้ อยู่แก่ใจ
เก็บรูปแม่ เข้าหว่าง ตรงกลางเล่ม
แม่คงเค็ม น้ำตาลูก ที่รินไหล
ได้แต่มอง เพื่อนกลับ เศร้าจับใจ
ค่ารถไป หาแม่ ลูกไม่มี
ดึงรูปแม่ ออกจากหว่าง กลางหนังสือ
ใจตีบตื้อ อัดอั้น มันเหลือที่
โอ้..แม่จ๋า สัญญา ว่าปลายปี
เงินเก็บมี ลูกจะกลับ ไปกราบเท้า.

แด่แม่ ดว้ยรัก..14กุมภา