อยู่บ้านหนุ่มลำซี ยามนี้หล่ะครับ
ปลาค้าวนี่ล่ะครับ หลายอีหลีครับ
เห็นแล้วกะคิดฮอดบ้านครับ :g
อยู่บ้านหนุ่มลำซี ยามนี้หล่ะครับ
ปลาค้าวนี่ล่ะครับ หลายอีหลีครับ
เห็นแล้วกะคิดฮอดบ้านครับ :g
บ้านบ่าวตี๋มีตะโตใหญ่ๆเด้อปลาค้าวนั่น ช่วงน้ำซีขึ้นนี่บ่อึดกิน ขายกะได้โลละแพงพ้อม พ่อของบ่าวมีสะดุ้ง(ยอ)ใหญ่เป็นแพไม้ไผ่ ยามได้ ถืกโตละ 2-15 โลพุ่นแหลว แต่วาแนวคิดเอาปลาราคาแพงๆมาก้อยนี่บ่าวบ่เห็นด้วยครับ ลาบนี่คือยุ จังสั้นคือบ่อต้มป่นโลดเนาะ อิอิอิ
บ๊ะตอนเที่ยงผมขอแบ่งจานนึงเด้อครับ....::)
คือเฮดเป็นตาแชบแท้ แต่วาผมกะยางบ่อเคยกินดอก
แต่วาเป็นตาแกมเหล่าดีเด้ละเนาะ8)8)8)8)8)8)8)8)
ป้าด น้ำลายแตกเลยข่อยบ่านนี้เนื้อมันก้อยหัวมันต้มใส่มดแดงซดน้ำก้อกๆ โอ้ยเว้ามาแหละคิดฮอดบ้าน
เว่าฮอด เมนูนี่...ยังคึดอยากหัวผู่เจ้าของอยู่...
สมัยป็นเด็กน้อยเฮียน ป.สาม.. ตอนลงนานี่หละ น้าบ่าวเพิ่นเฮ็ดก้อยปลา ใส่มดแดงคือกั๋น
เลาเหลือเก็บไว้ กินตอนแลง ยามกลับจากเฮ็ดเวียกแล้ว
ผมมาแต่ไปเล่น ก่ะหิวข้าวแหล่วเนาะ...มาหาแนวกินในครัวซั่นแหล่ว...
ตกแลง น้าบ่าวเสร็จงานมา ก่ะถามหา..."ก้อยปลาเบิ้ดแล่วบ้อหล่า ?" ว่าซั่น
ผมก่ะว่า...."มันกินบ่ได้แล้ว น้าบ่าว มดแดงตึกเต็มถ้วย ผมเอาไปถิ่มให้แล่วหละ.."
ได้ยินแต่เสียงเลาหลุดออกมาว่า "โอ๋ย..ปอบ"
กลายเป็นเรื่อง ซ่า ว่า น้าบ่าวผม หลุบก้อยปลา ตั้งแต่นั่นมา ....
หลุบ = เสียหาย, ขาดทุน
Bookmarks