พอพี่เหลียวเห็นหน้าขาวนวลพี่อยากยิ้มใส่
พี่ขอหยับเข้าใกล้ๆ เทียมข้างได้บ่นาง
ย้านแต่นางติแถลงเว้าเอาความบ่มีมาว่า
ความมักน้องนี้หินศิลาเป็นคันชั่ง
แผ่นดินเป้นหมากโต้นสิเอาฟ้าขี้นชั่งซา
พอพี่เหลียวเห็นหน้าขาวนวลพี่อยากยิ้มใส่
พี่ขอหยับเข้าใกล้ๆ เทียมข้างได้บ่นาง
ย้านแต่นางติแถลงเว้าเอาความบ่มีมาว่า
ความมักน้องนี้หินศิลาเป็นคันชั่ง
แผ่นดินเป้นหมากโต้นสิเอาฟ้าขี้นชั่งซา
อ้ายเอ้ย...
อยู่บ้านได๋น่ออ้าย ชายผุดีสิบบ้านส่า
เข้ามานั่งช้าๆ ให้นางหล่าได่กล่าวถาม...เบิ่งดู่
น้องอยากถามข่าวบ้าน ถามข่าวคนไกล
น้องอยากถาม ข่าวไพร ถามหาคนเฒ่า
น้องอยากถามข่าวเจ้า มีไผ แล้วหละไป่ น่อ...
หยับมานั่งใกล้ๆ พอให้ได้ส่องเห็น (หน้า) เเน่น๊า.....
กระเบื้องจะฟูลอย น้ำเต้าน้อยจะถอยจม เมฆจะหล่นฟ้าปลาจะกินดาว ลาวจะครองเมือง ::)
โอนอน้อง อ้ายหากเนาไกลก้ำนครศรีฯกระสันโศรก
แนวว่าโชคบ่อเข้าข้างขีนแค้นขาดเขิน
พออกะเทินทางท้องเทียวหาพอ-ยาอยาก
ย้อนลำบากปากท้องเวรข้องจ่องจำ
อยู่ผู้เดียวอ้ำล้ำคึดฮ่ำคนึงจิต
เป็นวงเวียนชีวิตดั่งละครเขาเอิ้น
บ่ออาจเสินสะหยองห่าวนำสาวผู้ได๋ดอก
ย้านเพิ่นตั๋วหยอกเว้าพอหายเศร้าแล้วห่างไล
(ให้เว้านำแหน่เด้อครับ)
วรรณคดีล้ำลำนำเอื้อนเอ่ย เขยภาษาพากษ์เว้าลาวพื้นกล่าวไกล
โอ้น้อหล้านางเอ้ย
อ้ายนี้เนาอยู่ก้ำหนองคายคำฟ้าหย่อนๆ เห็นแต่เมฆตั้งก้อนสะออนโอ้อ่าวหา
คิดอยากไปเห็นหน้าสาวคำนางเลยขานเอ่ย เฉลยใจว่าฮักเจ้าอยากขอเข้าฮ่วมสอง
แม่นอยู่ใสน้อนาดน้องผู้งามค้องอยากไปยาม พอได้เห็นคนงามให้ซ่วงใจหายฮ้อน
หล้าเอ้ย
จงเอาชนะในความยาก มิฉะนั้นความยากจะชนะท่าน
หล้าน้องสาว เจ้ามานี่ใจประสงค์หยังแด่ ใจประสงค์ซิ้น
ปูปลาจะหาซ่อย อยากได้บั้งน้ำอ้อยเฮือนอ้ายยิ่งหลาย
เด้อนาง
อ้ายนี้ เหลียวเห็นข้าว ในนาคึดอยากเกี่ยว
ทางคึดอยากเกี้ยว เจ้าของข้าวกะท่อกัน
เจ้าผู้ทำนากว้าง ลวงนายาวหลายโยชน์
ขอผายโผดอ้าย กำด้ามเกี่ยวนำ แด่ถ้อน
Bookmarks