ดอกคูณบาน คิดฮอดบ้านแฮงๆ

[ใบไม้สีชมพู]

เสียงอีพ่อเลาจ่มกับอีแม่ว่า "ดอกคูณบานหลายแล้วเนาะเฒ่า อีกบ่โดนอีหลีกะสิได้เมียบ้านแล้ว"

สายลมแล้งแกล้งหยอกดอกเหลืองอ่อน
งามอรชรบอบบางช่างอ่อนหวาน
รวงระย้าผกาชื่นรื่นดวงมาน
ลมแล้งบานสะทกอกคนรอ

เหลืองอร่ามงามพรายปลายลมหนาว
บานถามข่าวคนไกลหรือไรหนอ
พวงย้อยลงคงเฝ้าคนเคล้าคลอ
ผลิดอกช่อสื่อสัญญาเมษายน

มีนาคมลมร้อนรุมกุมภาผ่าน
ส่งสัญญาณสมหวังดั่งฝ่าด้น
สิ้นสุดการอคว้างของบางคน
มีนาพ้นหัวใจได้พบกัน

พระพายพลิ้วริ้วเหลืองอ่อนอ้อนจนเขิน
ร้อยช่อเชิญคนไกลลับกลับเรือนขวัญ
พบแล้วพรากจากจริงยิ่งผูกพัน
ไม่กี่วันเคียงรักอีกสักครา

ฝากลมบอกคนไกลใจอย่าแห้ง
ชื่นลมแล้งกลางลมร้อนก่อนเมษา
มอบพลังกำลังใจแม้นไกลตา
ไม่หลบหน้าคนคอยอย่าน้อยใจ

เด่นรางชางบางชดช้อยคอยใครกลับ
หนึ่งนิ่งนับวันคืนชื่นช่อไสว
สุดปลายฟ้าพร่าความหมายสายเยื่อใย
เชื่อมั่นได้สัญญาอย่าเคลือบแคลง

[maanoy]

ดอกระย้า...ท้าลมแล้ง..ใช่แกล้งอุ่น
เหลืองหอมกรุ่น...อร่ามงามจริงเหลือ
คูณ...ระเด่นย้อมใจได้จุนเจือ
หอบหนุนเกื้อ...หน้าแล้งแบ่งเบิกบาน

มีนาคมลมรุก ซุกอบร้อน
มิบั่นทร..แล้นแค้นแดนอีสาน
มีดอกคูณแรกแย้มงามตระการ
พริ้วเหลืองหวานอ่อนระย้าท้าร้อนลม

บานรอใครไหนเล่าเฝ้าจะกลับ
บานรอรับใครเล่าเฝ้าสะสม
บานวันแล้ววันเล่ารอใครชม
บานรับลมรับร้อนมิผ่อนปรน.....

[engon]

รอกลับบ้านเดือนหน้ามีนาผ่าน เล่นสงกรานต์ขอนแก่นแก่นเมืองขอน
นั่งนับวันเดือนลับจับนิวรณ์ สุดบั่นทอนกายจิตคิดกังวล
คึดฮอดบ้านเฮียนเก่าเราเคยอยู่ อยู่ไสสูหมู่เฮาเฝ้าบ่นหา
บ่โดนดอกหญิงเมืองขอนสิกลับมา เอื้อย อาว อา รออยู่ ทุกผู้คน...

[ใบไม้สีชมพู]

คูณดอกแรกแปลกตาน่าเด็ดจับ
ระย้าจับดวงฤดีงามสีเหลือง
ต้องลมพลิ้วพิสุทธิ์ผุดเมลือง
ช่อประเทืองหัวใจให้ชื่นบาน

สายลมแล้งแห่งฝันพันมิ่งขวัญ
ใกล้ถึงวันนิ่งนับกลับอีสาน
กับพ่อแม่ออดอ้อนตอนสงกรานต์
คิดถึงบ้านร้อนรนกระวนกระวาย

สื่อสายใจให้เธอเสมอฟ้า
สูงคุณค่าต่อใจไม่เลือนหาย
งามคูณเหลืองหน้าร้อนมิคลอนคลาย
ดินสลายฟ้าตราบฟ้าจะมาเยือน

[บ่าวดอนโบม]

เมืองหมอแคน แดนดินดอกคูณ

[สาวชุมแพ]

สีเหลือง เป็นพวง เรียงร้อย
ซอ้นกลีบ ร่ายยอ้ย เย้ยฟ้า
แดดฮอ้น กลางเดือน เมษา
ดอกเจ้า เหลืองจ้า สดใส
คูณเอ่ย คูณเจ้า ดอกสวย
เหลืองดว้ย ธรรมชาติ ไสว
แผ่กิ่ง หง่าก้าน ตรึงใจ
งามหลาย แม่นเจ้า ดอกคูณ