ทำไมฉันห่วงเธอเกินไป..เหรอ
ทำไมฉันหมั่นคอยไถ่ถาม..ตลอดมา
ทำไมฉันคอยเฝ้าติดตาม..อยู่เสมอ
ทำไมเธอไม่เคยเข้าใจ..ฉันเลย
ฉันเห็นเธอทุกข์ทนฉันก็..หม่นหมอง
ทำไมเราสองเหมือนห่างไกลกัน
อยากไปอยู่ข้างในใจ..ของเธอ
อยากรู้ว่าเธอเศร้าเพราะ..อะไร
อยากรู้เธอว่าเธออยู่ตรงนี้
อยู่ตรงนี้ที่เธอมองไม่เห็นฉัน
อยู่ตรงที่เธอมองข้ามไป
อยู่กับหัวใจที่ปวดร้าวและ..ด้านชา
ไม่เคยเลยที่จะเข้าใจความรู้สึก..ของฉัน
ในส่วนลึกของคนที่คิดว่า..อยู่ใกล้ๆ
หนทางระหว่างเรายัง..ห่างไกล
พยายามเท่าไหร่ก็ไปไม่ถึง..ใจเธอ
ฉันไขว่คว้าความว่างว่างเปล่าอยู่..เสมอ
จมกับความหวังที่..พ้อเจ้อ
ดูเหมือนบ้าหลงเธออยู่..ข้างเดียว
ห่วงเธอแต่เธอไม่เคย..รู้เลย
เธอได้แต่รำคาญพาลมา..โมโห
ฉันไม่เคยทำดีในสายตา..เธอเลย
ไม่เคยแม้สักน้อยจะแคร์กัน
ฉันแค่คนธรรมดาในสายตา..เธอ
มีแต่ความรักสม่ำเสมอไม่..เหินห่างี
มีแต่ความช้ำใจที่ได้รับ..จากเธอ
ใจนะเออ ปวดร้าวเกินจะ..ทน
คงไม่มีคำเว้าวอนอาลัยใช่มั้ย..เธอ
คงไม่มีแม้คำท้วงให้..ฉันรอ
ใจเอ๋ยใจร้าวราน..เจ็บปวดคักแน่
Bookmarks